Plutarch, Quomodo quis suos in virtute sentiat profectus, chapter, section 8 5:

τοὺσ μὲν γὰρ Πλάτωνι καὶ Ξενοφῶντι χρωμένουσ διὰ τὴν λέξιν, ἕτερον δὲ μηδὲν ἀλλ’ ἢ τὸ καθαρόν τε καὶ Ἀττικὸν ὥσπερ δρόσον καὶ χνοῦν ἀποδρεπομένουσ τί ἂν ἄλλο φαίησ ἢ φαρμάκων τὸ μὲν εὐῶδεσ καὶ ἀνθηρὸν ἀγαπᾶν, τὸ δ’ ἀνώδυνον καὶ καθαρτικὸν μὴ προσίεσθαι μηδὲ διαγιγνώσκειν;