Plutarch, Quomodo quis suos in virtute sentiat profectus, chapter, section 7

(플루타르코스, Quomodo quis suos in virtute sentiat profectus, chapter, section 7)

καὶ τοῦτο δήλωμα σεαυτῷ τοῦ προκόπτειν ποιεῖσ. οὐκ ἔστι δὲ μικρὸν οὐδ’ ἡ περὶ τοὺσ λόγουσ μεταβολή. τοὺσ λόγουσ παραριθμούμενοι καὶ παραμετροῦντεσ, ἄλλο δ’ οὐδὲν εἰσ ὄνησιν αὑτῶν τιθέμενοι.

συμβαίνει δὴ τὸ τοῦ Ἀντιφάνουσ, ὅ τισ εἶπεν ἐπὶ τῶν Πλάτωνοσ συνήθων, ὁ γὰρ Ἀντιφάνησ ἔλεγε παίζων ἔν τινι πόλει τὰσ φωνὰσ εὐθὺσ λεγομένασ πήγνυσθαι διὰ ψῦχοσ, εἶθ’ ὕστερον ἀνιεμένων ἀκούειν θέρουσ ἃ τοῦ χειμῶνοσ διελέχθησαν οὕτω δὴ τῶν ὑπὸ Πλάτωνοσ ἔφη νέοισ οὖσιν ἔτι λεχθέντων μόλισ ὀψὲ τοὺσ πολλοὺσ αἰσθάνεσθαι γέροντασ γενομένουσ.

καὶ πρὸσ ὅλην δὲ τοῦτο τὴν φιλοσοφίαν πεπόνθασιν, ἄχρι·

οὗ κατάστασιν ἡ κρίσισ λαβοῦσα τοῖσ ἦθοσ ἐμποιοῦσι καὶ μέγεθοσ ἄρξηται συμφέρεσθαι καὶ ζητεῖν λόγουσ, ὧν κατὰ τὸν Λῖσωπου εἴσω μᾶλλον ἢ ἔξω τὰ ἴχνη τέτραπται.

ὥσπερ γὰρ ὁ Σοφοκλῆσ ἔλεγε τὸν Αἰσχύλου διαπεπαιχὼσ ὄγκον εἶτα τὸ πικρὸν καὶ κατάτεχνον τῆσ αὐτοῦ κατασκευῆσ τρίτον ἢδη;

εἶδοσ, ὅπερ ἠθικώτατόν ἐστι καὶ βέλτιστον οὕτωσ οἱ φιλοσοφοῦντεσ, ὅταν ἐκ τῶν πανηγυρικῶν καὶ κατατέχνων εἰσ τὸν ἁπτόμενον ἤθουσ καὶ πάθουσ λόγον μεταβῶσιν, ἄρχονται τὴν ἀληθῆ προκοπὴν προκόπτειν καὶ ἄτυφον.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION