Plutarch, Publicola, chapter 10 3:

(플루타르코스, Publicola, chapter 10 3:)

ὅσον οὖν ἐν ἀρχῇ καὶ πράγμασι μεγάλοισ ἀγαθὸν ἦν ἔχειν ὦτα παρρησίαν ἀντὶ κολακείασ προσιέμενα καὶ λόγουσ ἀληθεῖσ, ἔδειξεν. ἀκούσασ γὰρ ὅτι τοῖσ πολλοῖσ ἁμαρτάνειν ἐδόκει τῶν φίλων διεξιόντων, οὐκ ἐφιλονείκησεν, οὐδ’ ἠγανάκτησεν, ἀλλὰ ταχὺ πολλοὺσ συναγαγὼν τεχνίτασ ἔτι νυκτὸσ οὔσησ κατέβαλε τὴν οἰκίαν καὶ κατέσκαψεν εἰσ ἔδαφοσ πᾶσαν, ὥστε μεθ’ ἡμέραν τούσ Ῥωμαίουσ ὁρῶντασ καὶ συνισταμένουσ τοῦ μὲν ἀνδρὸσ ἀγαπᾶν καὶ θαυμάζειν τὴν μεγαλοφροσύνην, ἄχθεσθαι δὲ τῆσ οἰκίασ καὶ ποθεῖν τὸ μέγεθοσ καὶ τὸ κάλλοσ, ὥσπερ ἀνθρώπου, διὰ φθόνον οὐ δικαίωσ καταλελυμένησ, τοῦ δὲ ἄρχοντοσ, ὥσπερ ἀνεστίου, παρ’ ἑτέροισ οἰκοῦντοσ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION