Plutarch, Publicola, chapter 17

(플루타르코스, Publicola, chapter 17)

ἐπικειμένου δὲ Πορσίνα τῇ πόλει καί λιμὸσ ἥπτετο τῶν Ῥωμαίων, καί Τυρρηνῶν ἕτεροσ στρατὸσ αὐτὸσ καθ’ αὑτὸν εἰσ τὴν χώραν ἐνέβαλε. Ποπλικόλασ δὲ τὸ τρίτον ὑπατεύων Πορσίνᾳ μὲν ἀτρεμῶν καί φυλάττων τὴν πόλιν ᾤετο δεῖν ἀντέχειν, τοῖσ δὲ Τυρρηνοῖσ ἐπεξῆλθε καί συμβαλὼν ἐτρέψατο καί πεντακισχιλίουσ αὐτῶν ἀνεῖλε. τὸ δὲ περὶ Μούκιον εἴρηται μὲν ὑπὸ πολλῶν καὶ διαφόρωσ, λεκτέον δὲ ᾗ μάλιστα πιστεύεται καί ἡμῖν. ἦν ἀνὴρ εἰσ πᾶσαν ἀρετὴν ἀγαθόσ, ἐν δὲ τοῖσ πολεμικοῖσ ἄριστοσ·

ἐπιβουλεύων δὲ τὸν Πορσίναν ἀνελεῖν παρεισῆλθεν εἰσ τὸ στρατόπεδον Τυρρηνίδα φορῶν ἐσθῆτα καί φωνῇ χρώμενοσ ὁμοία περιελθὼν δὲ τὸ βῆμα τοῦ βασιλέωσ καθεζομένου, καί σαφῶσ μὲν αὑτὸν οὐκ εἰδώσ, ἐρέσθαι δὲ περὶ αὐτοῦ δεδιώσ, ἐν ᾠήθη μάλιστα τῶν συγκαθεζομένων ἐκεῖνον εἶναι σπασάμενοσ τὸ ξίφοσ ἀπέκτεινεν. ἐπὶ τούτῳ δὲ συλληφθεὶσ ἀνεκρίνετο·

καί τινοσ ἐσχαρίδοσ πῦρ ἐχούσησ μέλλοντι τῷ Πορσίνᾳ θύειν κεκομισμένησ, ὑπερσχὼν τὴν δεξιὰν χεῖρα καιομένησ τῆσ σαρκὸσ εἱστήκει πρὸσ τὸν Πορσίναν ἀποβλέπων ἰταμῷ καί ἀτρέπτῳ τῷ προσώπῳ, μέχρι οὗ θαυμάσασ ἀφῆκεν αὑτὸν καί τὸ ξίφοσ ἀποδιδοὺσ ὤρεξεν ἀπὸ τοῦ βήματοσ· ὁ δὲ τὴν εὐώνυμον προτείνασ ἐδέξατο. καί διὰ τοῦτό φασιν αὐτῷ γενέσθαι τὸν Σκαιόλαν ἐπίκλησιν, ὅπερ ἐστὶ Λαιόν. ἔφη δὲ τὸν φόβον τοῦ Πορσίνα νενικηκὼσ ἡττᾶσθαι τῆσ ἀρετῆσ, καί χάριτι μηνύειν ἃ πρὸσ ἀνάγκην οὐκ ἂν ἐξηγόρευσε.

"τὴν αὐτὴν ἐμοὶ γνώμην ἔχοντεσ ἐν τῷ στρατοπέδῳ σου πλανῶνται καιρὸν ἐπιτηροῦντεσ· "ἐγὼ δὲ κλήρῳ λαχὼν καί προεπιχειρήσασ οὐκ ἄχθομαι τῇ τύχῃ, διαμαρτὼν ἀνδρὸσ ἀγαθοῦ καί φίλου μᾶλλον ἢ πολεμίου Ῥωμαίοισ εἶναι πρέποντοσ" ταῦθ’ ὁ Πορσίνασ ἀκούσασ ἐπίστευσε καί πρὸσ τὰσ διαλύσεισ ἥδιον ἔσχεν, οὐ τοσοῦτό, μοι δοκεῖ, φόβῳ τῶν τριακοσίων, ὅσον ἀγασθεὶσ καί θαυμάσασ τὸ φρόνημα, καὶ τὴν ἀρετὴν τῶν Ῥωμαίων. τοῦτον τὸν ἄνδρα Μούκιον ὁμοῦ τι πάντων καὶ Σκαιόλαν καλούντων Ἀθηνόδωροσ ὁ Σάνδωνοσ ἐν τῷ πρὸσ Ὀκταουίαν τὴν Καίσαροσ ἀδελφὴν καὶ Ὀψίγονον ὠνομάσθαι φησίν.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION