헬라어 문장 검색 - Πλυταρ́Πυβλιξό09́

(플루타르코스, Publicola, chapter 9)

Ταρκύνιον δὲ τὴν ἐκ προδοσίασ ἀπογνόντα τῆσ ἀρχῆσ ἀνάληψιν ἐδέξαντο Τυρρηνοὶ προθύμωσ καὶ μεγάλῃ δυνάμει κατῆγον. ἀντεξῆγον δὲ τοὺσ Ῥωμαίουσ οἱ ὕπατοι, καὶ παρέταξαν ἐν χωρίοισ ἱεροῖσ, ὧν τὸ μὲν Ἄρσιον ἄλσοσ, τὸ δὲ Αἰσούειον λειμῶνα προσαγορεύουσιν. ἀρχομένων δὲ αὑτῶν συνάγειν εἰσ χεῖρασ Ἄρρων ὁ Ταρκυνίου παῖσ καὶ Βροῦτοσ ὁ Ῥωμαίων ὕπατοσ οὐ κατὰ τύχην ἀλλήλοισ περιπεσόντεσ, ἀλλ’ ὑπ’ ἔχθουσ καὶ ὀργῆσ, ὁ μὲν ὡσ ἐπὶ τύραννον καὶ πολέμιον τῆσ πατρίδοσ, ὁ δὲ τῆσ φυγῆσ ἀμυνόμενοσ, ὡρ́μησαν ὁμόσε τοῖσ ἵπποισ. θυμῷ δὲ μᾶλλον ἢ λογισμῷ προσμίξαντεσ ἠφείδησαν αὑτῶν καὶ συναπέθανον ἀλλήλοισ.

οὕτω δὲ δεινοῦ γενομένου τοῦ προάγωνοσ οὐκ ἔσχεν ὁ ἀγὼν τέλοσ ἐπιεικέστερον, ἀλλὰ καὶ δράσαντεσ ἴσα καὶ παθόντεσ οἱ στρατοὶ διεκρίθησαν ὑπὸ χειμῶνοσ. ἐπελθούσησ δὲ νυκτὸσ οἱάν εἰκὸσ οὕτω μεμαχημένοισ, καὶ γενομένων ἐν ἡσυχίᾳ τῶν στρατοπέδων, λέγουσι σεισθῆναι τὸ ἄλσοσ, ἐκ δ’ αὐτοῦ φωνὴν ἐκπεσεῖν μεγάλην φράζουσαν ὡσ ἑνὶ πλείουσ ἐν τῇ μάχῃ τεθνήκασι Τυρρηνῶν ἢ Ῥωμαίων, ἦν δ’ ἄρα θεῖόν τι τὸ φθεγξάμενον εὐθύσ τε γὰρ ὑπ’ αὐτοῦ τοῖσ μὲν ἀλαλάξαι παρέστη μέγα καὶ θαρρσαλέον, οἱ δὲ Τυρρηνοὶ περίφοβοι γενόμενοι καὶ συνταραχθέντεσ ἐξέπεσον ἐκ τοῦ στρατοπέδου καὶ διε σπάρησαν οἱ πλεῖστοι·

τοὺσ δὲ καταλειφθέντασ ὀλίγῳ πεντακισχιλίων ἐλάσσουσ ἐπελθόντεσ εἷλον οἱ Ῥωμαῖοι, καὶ τἆλλα διήρπασαν.

οἱ δὲ νεκροὶ διαριθμηθέντεσ εὑρέθησαν τριακόσιοι μὲν ἐπὶ χιλίοισ καὶ μυρίοισ οἱ τῶν πολεμίων, οἱ δὲ Ῥωμαίων παρ’ ἕνα τοσοῦτοι. ταύτην τὴν μάχην λέγουσι γενέσθαι πρὸ μιᾶσ καλανδῶν Μαρτίων, ἐθριάμβευσε δ’ ἀπ’ αὐτῆσ Οὐαλλέριοσ εἰσελάσασ τεθρίππῳ πρῶτοσ ὑπάτων. καὶ τὸ πρᾶγμα σεμνὴν καὶ μεγαλοπρεπῆ παρέσχεν ὄψιν, οὐκ ἐπίφθονον οὐδ’ ἀνιάσασαν, ὡσ ἔνιοι λέγουσι, τοὺσ ὁρῶντασ·

οὐ γὰρ ἂν ἔσχε ζῆλον τοσοῦτον οὐδὲ φιλοτιμίαν εἰσ ἔτη πάμπολλα διαμένουσαν. ἀπεδέξαντο δὲ τοῦ Οὐαλλερίου καὶ τὰσ εἰσ τὸν συνάρχοντα τιμάσ, αἷσ ἐκκομιζόμενον καὶ θαπτόμενον ἐκόσμησε· καὶ λόγον ἐπ’ αὐτῷ διεξῆλθεν ἐπιτάφιον, ὃσ οὕτωσ ὑπὸ Ῥωμαίων ἠγαπήθη καὶ τοσαύτην ἔσχε χάριν ὥστε πᾶσι τοῖσ ἀγαθοῖσ καὶ μεγάλοισ ὑπάρχειν ἐξ ἐκείνου τελευτήσασιν ὑπὸ τῶν ἀρίστων ἐγκωμιάζεσθαι.

λέγεται δὲ καὶ τῶν Ἑλληνικῶν ἐπιταφίων ἐκεῖνοσ γενέσθαι πρεσβύτεροσ, εἴγε μὴ καὶ τοῦτο Σόλωνόσ ἐστιν, ὡσ Ἀναξιμένησ ὁ ῥήτωρ ἱστόρηκεν.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Plutarch, Publicola, chapter 9

(플루타르코스, Publicola, chapter 9)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION