Plutarch, Philopoemen, chapter 18

(플루타르코스, Philopoemen, chapter 18)

ἤδη δὲ γεγονὼσ ἔτοσ ἑβδομηκοστόν, ὄγδοον δὲ τῶν Ἀχαιῶν στρατηγῶν, ἤλπιζεν οὐ μόνον ἐκείνην τήν ἀρχὴν ἀπολέμωσ διάξειν, ἀλλὰ καὶ τοῦ βίου τὸ λοιπὸν αὐτῷ μεθ’ ἡσυχίασ καταβιῶναι τὰ πράγματα παρέξειν. ὡσ γὰρ αἱ νόσοι ταῖσ τῶν σωμάτων ῥώμαισ συναπομαραίνεσθαι δοκοῦσιν, οὕτωσ ἐν ταῖσ Ἑλληνικαῖσ πόλεσιν ἐπιλειπούσησ τῆσ δυνάμεωσ ἔληγε τὸ φιλόνικον. "καὶ πῶσ ἄξιον ἐκείνου λόγον ἔχειν τοῦ ἀνδρόσ, ὅστισ ἥλω ζῶν ὑπὸ τῶν πολεμίων;

μεθ’ ἡμέρασ δὲ ὀλίγασ Δεινοκράτησ Μεσσήνιοσ, ἄνθρωποσ ἰδίᾳ τε τῷ Φιλοποίμενι προσκεκρουκώσ καὶ τοῖσ ἄλλοισ ἐπαχθὴσ διὰ πονηρίαν καὶ ἀκολασίαν, τήν τε Μεσσήνην ἀπέστησε τῶν Ἀχαιῶν, καὶ κώμην τήν καλουμένην Κολωνίδα προσηγγέλθη μέλλων καταλαμβάνειν ὁ δὲ Φιλοποίμην ἔτυχε μὲν ἐν Ἄργει πυρέσσων, πυθόμενοσ δὲ ταῦτα συνέτεινεν εἰσ Μεγάλην πόλιν ἡμέρᾳ μιᾷ σταδίουσ πλείονασ ἢ τετρακοσίουσ.

κἀκεῖθεν εὐθὺσ ἐβοήθει τοὺσ ἱππεῖσ ἀναλαβών, οἵπερ ἦσαν ἐνδοξότατοι μὲν τῶν πολιτῶν, νέοι δὲ κομιδῇ, δι’ εὔνοιαν τοῦ Φιλοποίμενοσ καὶ ζῆλον ἐθελονταὶ συστρατεύοντεσ.

ἀπαντῶντι τῷ Δεινοκράτει συμπεσόντεσ ἐκεῖνον μὲν ἐτρέψαντο, τῶν δὲ πεντακοσίων, οἳ τήν χώραν τῶν Μεσσηνίων παρεφύλαττον, ἐξαίφνησ ἐπιφερομένων καὶ τῶν πρότερον ἡττημένων, ὡσ τούτουσ κατεῖδον, αὖθισ ἀνὰ τοὺσ λόφουσ ἀθροιζομένων, δείσασ ὁ Φιλοποίμην κυκλωθῆναι καὶ τῶν ἱππέων φειδόμενοσ ἀνεχώρει διὰ τόπων χαλεπῶν, αὐτὸσ οὐραγῶν καὶ πολλάκισ ἀντεξελαύνων τοῖσ πολεμίοισ καὶ ὅλωσ ἐπισπώμενοσ ἐφ’ ἑαυτόν, οὐ τολμώντων ἀντεμβαλεῖν ἐκείνων, ἀλλὰ κραυγαῖσ καὶ περιδρομαῖσ χρωμένων ἄποθεν.

ἀφιστάμενοσ οὖν πολλάκισ διὰ τοὺσ νεανίσκουσ καὶ καθ’ ἕνα παραπέμπων ἔλαθεν ἐν πολλοῖσ ἀπομονωθεὶσ πολεμίοισ.

καὶ συνάψαι μὲν εἰσ χεῖρασ οὐδεὶσ ἐτόλμησεν αὐτῷ, πόρρωθεν δὲ βαλλόμενοσ καὶ βιαζόμενοσ πρὸσ χωρία πετρώδη καὶ παράκρημνα χαλεπῶσ μετεχειρίζετο καὶ κατέξαινε τὸν ἵππον. αὐτῷ δὲ τὸ μὲν γῆρασ ὑπὸ ἀσκήσεωσ πολλῆσ ἐλαφρὸν ἦν καὶ πρὸσ οὐδὲν ἐμπόδιον εἰσ τὸ σωθῆναι, τότε δὲ καὶ διὰ τήν ἀρρωστίαν τοῦ σώματοσ ἐνδεοῦσ γεγονότοσ καὶ διὰ τήν ὁδοιπορίαν κατακόπου, βαρὺν ὄντα καὶ δυσκίνητον ἤδη σφαλεὶσ ὁ ἵπποσ εἰσ τήν γῆν κατέβαλε, σκληροῦ δὲ τοῦ πτώματοσ γενομένου καὶ τῆσ κεφαλῆσ παθούσησ ἔκειτο πολὺν χρόνον ἄναυδοσ, ὥστε καὶ τοὺσ πολεμίουσ τεθνάναι δόξαντασ αὐτόν ἐπιχειρεῖν στρέφειν τὸ σῶμα καὶ σκυλεύειν.

ἐπεὶ δὲ τήν κεφαλὴν ἐπάρασ διέβλεψεν, ἀθρόοι περιπεσόντεσ ἀπέστρεφον αὐτοῦ τὰσ χεῖρασ ὀπίσω καὶ δήσαντεσ ἦγον, ὕβρει χρώμενοι πολλῇ καὶ λοιδορίᾳ κατ’ ἀνδρὸσ οὐδὲ ὄναρ ἄν ποτε παθεῖν ὑπὸ Δεινοκράτουσ ταῦτα προσδοκήσαντοσ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION