Plutarch, Philopoemen, chapter 20

(플루타르코스, Philopoemen, chapter 20)

οὗτοι μὲν οὖν ταῦτα ἔπραττον. ὁ δὲ Δεινοκράτησ μάλιστα τὸν χρόνον ὡσ σωτήριον τῷ Φιλοποίμενι δεδοικώσ καὶ φθάσαι τὰ παρὰ τῶν Ἀχαιῶν βουλόμενοσ, ἐπεὶ νὺξ ἐπῆλθε καὶ τὸ πλῆθοσ ἀπεχώρησε τῶν Μεσσηνίων, ἀνοίξασ τὸ δεσμωτήριον εἰσέπεμψε δημόσιον οἰκέτην φάρμακον κομίζοντα, προσενεγκεῖν καὶ παραστῆναι μέχρι ἂν ἐκπίῃ κελεύσασ. ἔτυχε μὲν οὖν ἐν τῷ χλαμυδίῳ κατακείμενοσ, οὐ καθεύδων, ἀλλὰ λύπῃ καὶ θορύβῳ κατεχόμενοσ, ἰδὼν δὲ φῶσ καὶ παρεστῶτα πλησίον τὸν ἄνθρωπον ἔχοντα τὴν κύλικα τοῦ φαρμάκου, συναγαγὼν μόλισ ἑαυτὸν ὑπ’ ἀσθενείασ ἀνεκάθιζε.

καὶ δεξάμενοσ ἠρώτησεν εἴ τι περὶ τῶν ἱππέων καὶ μάλιστα Λυκόρτα πεπυ· "εἰ μὴ πάντα κακῶσ πεπράχαμεν.

ἄλλο δὲ μηδὲν εἰπὼν μηδὲ φθεγξάμενοσ ἐξέπιε καὶ πάλιν αὑτὸν ἀπέκλινεν, οὐ πολλὰ πράγματα τῷ φαρμάκῳ παρασχών, ἀλλ’ ἀποσβεσθεὶσ ταχὺ διὰ τὴν ἀσθένειαν.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION