Plutarch, Philopoemen, chapter 3

(플루타르코스, Philopoemen, chapter 3)

τοῦ δ’ ἤθουσ τὸ φιλότιμον οὐκ ἦν παντάπασι φιλονεικίασ καθαρὸν οὐδ’ ὀργῆσ ἀπηλλαγμένον ἀλλὰ καίπερ Ἐπαμεινώνδου βουλόμενοσ εἶναι μάλιστα ζηλωτήσ, τὸ δραστήριον καὶ συνετὸν αὐτοῦ καὶ ὑπὸ χρημάτων ἀπαθὲσ ἰσχυρῶσ ἐμιμεῖτο, τῷ δὲ πρᾴῳ καὶ βαθεῖ καὶ φιλανθρώπῳ παρὰ τὰσ πολιτικὰσ διαφορὰσ ἐμμένειν οὐ δυνάμενοσ δι’ ὀργὴν καὶ φιλονεικίαν μᾶλλον ἐδόκει στρατιωτικῆσ ἢ πολιτικῆσ ἀρετῆσ οἰκεῖοσ εἶναι, καὶ γὰρ ἐκ παίδων εὐθὺσ ἦν φιλοστρατιώτησ, καὶ τοῖσ πρὸσ τοῦτο χρησίμοισ μαθήμασιν ὑπήκουε προθύμωσ, ὁπλομαχεῖν καὶ ἱππεύειν. ἐπεὶ δὲ καὶ παλαίειν εὐφυῶσ ἐδόκει καὶ παρεκάλουν αὐτὸν ἐπὶ τὴν ἄθλησιν ἔνιοι τῶν φίλων καὶ τῶν ἐπιτρόπων, ἠρώτησεν αὐτούσ μή τι πρὸσ τὴν στρατιωτικὴν ἄσκησιν ὑπὸ τῆσ ἀθλήσεωσ βλαβήσοιτο.

ῥᾳδίωσ δὲ ἀγρυπνίαν, ἀκούσασ ὁ Φιλοποίμην οὐ μόνον αὐτὸσ ἔφυγε τὸ πρᾶγμα καὶ κατεγέλασεν, ἀλλὰ καὶ στρατηγῶν ὕστερον ἀτιμίαισ καὶ προπηλακισμοῖσ, ὅσον ἦν ἐπ’ αὐτῷ, πᾶσαν ἄθλησιν ἐξέβαλεν ὡσ τὰ χρησιμώτατα τῶν σωμάτων εἰσ τοὺσ ἀναγκαίουσ ἀγῶνασ ἄχρηστα ποιοῦσαν.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION