Plutarch, Lycurgus, chapter 12

(플루타르코스, Lycurgus, chapter 12)

τὰ δὲ συσσίτια Κρῆτεσ μὲν ἀνδρεῖα, Λακεδαιμόνιοι δὲ φιδίτια προσαγορεύουσιν, εἴτε ὡσ φιλίασ καὶ φιλοφροσύνησ ὑπαρχόντων, ἀντὶ τοῦ λ τὸ δ λαμβάνοντεσ, εἴτε ὡσ πρὸσ εὐτέλειαν καὶ φειδὼ συνεθιζόντων. οὐδὲν δὲ κωλύει καὶ τὸν πρῶτον ἔξωθεν ἐπικεῖσθαι φθόγγον, ὥσπερ ἔνιοί φασιν, ἐδιτίων παρὰ τὴν δίαιταν καὶ τὴν ἐδωδὴν λεγομένων, συνήρχοντο δὲ ἀνὰ πεντεκαίδεκα καὶ βραχεῖ τούτων ἐλάττουσ ἢ πλείουσ. ἔφερε δὲ ἕκαστοσ κατὰ μῆνα τῶν συσσίτων ἀλφίτων μέδιμνον, οἴνου χόασ ὀκτώ, τυροῦ πέντε μνᾶσ, σύκων ἡμιμναῖα πέντε, πρὸσ δὲ τούτοισ εἰσ ὀψωνίαν μικρόν τι κομιδῇ νομίσματοσ·

ἄλλωσ δὲ καὶ θύσασ τισ ἀπαρχὴν καὶ θηρεύσασ μέροσ ἔπεμψεν εἰσ τὸ συσσίτιον. ἐξῆν γὰρ οἴκοι δειπνεῖν ὁπότε θύσασ τισ ἢ κυνηγῶν ὀψίσειε, τοὺσ δὲ ἄλλουσ ἔδει παρεῖναι. καὶ μέχρι γε πολλοῦ τὰσ συσσιτήσεισ ἀκριβῶσ διεφύλαττον.

Ἄγιδοσ γοῦν τοῦ βασιλέωσ, ὡσ ἐπανῆλθεν ἀπὸ τῆσ στρατείασ καταπεπολεμηκὼσ Ἀθηναίουσ, βουλομένου παρὰ τῇ γυναικὶ δειπνεῖν καὶ μεταπεμπομένου τὰσ μερίδασ, οὐκ ἔπεμψαν οἱ πολέμαρχοι, τοῦ δὲ μεθ’ ἡμέραν ὑπ’ ὀργῆσ μὴ θύσαντοσ ἣν ἔδει θυσίαν, ἐζημίωσαν αὐτόν. εἰσ δὲ τὰ συσσίτια καὶ παῖδεσ ἐφοίτων, ὥσπερ εἰσ διδασκαλεῖα σωφροσύνησ ἀγόμενοι, καὶ λόγων ἠκροῶντο πολιτικῶν καὶ παιδευτὰσ ἐλευθερίασ ἑώρων, αὐτοί τε παίζειν εἰθίζοντο καὶ σκώπτειν ἄνευ βωμολοχίασ καὶ σκωπτόμενοι μὴ δυσχεραίνειν.

σφόδρα γάρ ἐδόκει καὶ τοῦτο Λακωνικὸν εἶναι, σκώμματοσ ἀνέχεσθαι μὴ φέροντα δὲ ἐξῆν παραιτεῖσθαι, καὶ ὁ σκώπτων ἐπέπαυτο. δοκιμάζεσθαι δὲ τὸν βουλόμενον τοῦ συσσιτίου μετασχεῖν οὕτω φασί.

λαβὼν τῶν συσσίτων ἕκαστοσ ἀπομαγδαλίαν εἰσ τὴν χεῖρα, τοῦ διακόνου φέροντοσ ἀγγεῖον ἐπὶ τῆσ κεφαλῆσ, ἔβαλλε σιωπῇ καθάπερ ψῆφον, ὁ μὲν δοκιμάζων ἁπλῶσ, ὁ δ̓ ἐκκρίνων σφόδρα τῇ χειρὶ πιέσασ. ἡ γὰρ πεπιεσμένη τὴν τῆσ τετρημένησ ἔχει δύναμιν.

κἂν μίαν εὑρ́ωσι τοιαύτην, οὐ προσδέχονται τὸν ἐπεισιόντα, βουλόμενοι πάντασ ἡ δομένουσ ἀλλήλοισ συνεῖναι. τὸν δὲ οὕτωσ ἀποδοκιμασθέντα κεκαδδίσθαι λέγουσι· κάδδιχοσ γὰρ καλεῖται τὸ ἀγγεῖον εἰσ ὃ τὰσ ἀπομαγδαλίασ ἐμβάλλουσι, τῶν δὲ ὄψων εὐδοκίμει μάλιστα παρ’ αὐτοῖσ ὁ μέλασ ζωμόσ, ὥστε μηδὲ κρεαδίου δεῖσθαι τοὺσ πρεσβυτέρουσ, ἀλλὰ παραχωρεῖν τοῖσ νεανίσκοισ, αὐτοὺσ δὲ τοῦ ζωμοῦ καταχεομένουσ ἑστιᾶσθαι. λέγεται δέ τινα τῶν Ποντικῶν βασιλέων ἕνεκα τοῦ ζωμοῦ καὶ πρίασθαι Λακωνικὸν μάγειρον εἶτα γευσάμενον δυσχερᾶναι·

"ὦ βασιλεῦ, τοῦτον δεῖ τὸν ζωμὸν ἐν τῷ Εὐρώτᾳ λελουμένουσ ἐποψᾶσθαι. πιόντεσ δὲ μετρίωσ ἀπίασι δίχα λαμπάδοσ, οὐ γάρ ἔξεστι πρὸσ φῶσ βαδίζειν, οὔτε ταύτην οὔτε ἄλλην ὁδόν, ὅπωσ ἐθίζωνται σκότουσ καὶ νυκτὸσ εὐθαρσῶσ καὶ ἀδεῶσ ὁδεύειν. τὰ μὲν οὖν συσσίτια τοιαύτην ἔχει τάξιν.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION