Plutarch, Lycurgus, chapter 29

(플루타르코스, Lycurgus, chapter 29)

κατειλημμένων δὲ τοῖσ ἐθισμοῖσ ἤδη τῶν κυριωτάτων ὑπ’ αὐτοῦ, καὶ τῆσ πολιτείασ ἐκτεθραμμένησ ἱκανῶσ καὶ δυναμένησ φέρειν ἑαυτὴν καὶ σώζειν δι’ ἑαυτῆσ, ὥσπερ ὁ Πλάτων φησὶν ἐπὶ τῷ κόσμῳ γενομένῳ καὶ κινηθέντι τὴν πρώτην κίνησιν εὐφρανθῆναι τὸν θεόν, οὕτωσ ἀγασθεὶσ καὶ ἀγαπήσασ τὸ τῆσ νομοθεσίασ κάλλοσ καὶ μέγεθοσ ἐν ἔργῳ γενομένησ καὶ ὁδῷ βαδιζούσησ, ἐπεθύμησεν, ὡσ ἀνυστὸν ἐξ ἀνθρωπίνησ προνοίασ, ἀθάνατον αὐτὴν ἀπολιπεῖν καὶ ἀκίνητον εἰσ τὸ μέλλον, συναγαγὼν οὖν ἅπαντασ εἰσ ἐκκλησίαν, τὰ μὲν ἄλλα μετρίωσ ἔχειν ἔφη καὶ ἱκανῶσ πρὸσ εὐδαιμονίαν καὶ ἀρετὴν τῆσ πόλεωσ, ὃ δὲ κυριώτατόν ἐστι καὶ μέγιστον οὐκ ἂν ἐξενεγκεῖν πρότερον πρὸσ αὐτοὺσ ἢ χρήσασθαι τῷ θεῷ. δεῖν οὖν ἐκείνουσ ἐμμένειν τοῖσ καθεστῶσι νόμοισ καὶ μηδὲν ἀλλάσσειν μηδὲ μετακινεῖν ἑώσ ἐπάνεισιν ἐκ Δελφῶν αὐτόσ· ἐπανελθὼν γάρ ὅ τι ἂν τῷ θεῷ δοκῇ ποιήσειν.

ὁμολογούντων δὲ πάντων καὶ κελευόντων βαδίζειν, ὁρ́κουσ λαβὼν παρὰ τῶν βασιλέων καὶ τῶν γερόντων, ἔπειτα παρὰ τῶν ἄλλων πολιτῶν, ἐμμενεῖν καὶ χρήσεσθαι τῇ καθεστώσῃ πολιτείᾳ μέχρισ ἂν ἐπανέλθῃ ὁ Λυκοῦργοσ, ἀπῆρεν εἰσ Δελφούσ.

παραγενόμενοσ δὲ πρὸσ τὸ μαντεῖον καὶ τῷ θεῷ θύσασ, ἠρώτησεν εἰ καλῶσ οἱ νόμοι καὶ ἱκανῶσ πρὸσ εὐδαιμονίαν καὶ ἀρετὴν πόλεωσ κείμενοι τυγχάνουσιν. ἀποκριναμένου δὲ τοῦ θεοῦ καὶ τοὺσ νόμουσ καλῶσ κεῖσθαι καὶ τὴν πόλιν ἐνδοξοτάτην διαμενεῖν τῇ Λυκούργου χρωμένην πολιτείᾳ, τὸ μάντευμα γραψάμενοσ εἰσ Σπάρτην ἀπέστειλεν.

αὐτὸσ δὲ τῷ θεῷ πάλιν θύσασ καὶ τοὺσ φίλουσ ἀσπασάμενοσ καὶ τὸν υἱόν, ἔγνω μηκέτι τοῖσ πολίταισ ἀφεῖναι τὸν ὁρ́κον, αὐτοῦ δὲ καταλῦσαι τὸν βίον ἑκουσίωσ, ἡλικίασ γεγονὼσ ἐν ᾗ καὶ βιοῦν ἔτι καὶ πεπαῦσθαι βουλομένοισ ὡραῖόν ἐστι, καὶ τῶν περὶ αὐτὸν ἱκανῶσ πρὸσ εὐδαιμονίαν ἔχειν δοκούντων. ἐτελεύτησεν οὖν ἀποκαρτερήσασ, ἡγούμενοσ χρῆναι τῶν πολιτικῶν ἀνδρῶν μηδὲ τὸν θάνατον ἀπολίτευτον εἶναι μηδὲ ἀργὸν τὸ τοῦ βίου τέλοσ, ἀλλ’ ἐν ἀρετῆσ μερίδι καὶ πράξεωσ γενόμενον.

αὑτῷ τε γὰρ ἐξειργασμένῳ τὰ κάλλιστα τὴν τελευτὴν ὡσ ἀληθῶσ ἐπιτελείωσιν εἶναι τῆσ εὐδαιμονίασ, καὶ τοῖσ πολίταισ ὧν διὰ τοῦ βίου παρεσκεύασε καλῶν καὶ ἀγαθῶν φύλακα τὸν θάνατον ἀπολείψειν, ὀμωμοκόσι χρῆσθαι τῇ πολιτείᾳ μέχρισ ἂν ἐκεῖνοσ ἐπανέλθῃ. καὶ οὐ διεψεύσθη τῶν λογισμῶν τοσοῦτον ἐπρώτευσεν ἡ πόλισ τῆσ Ἑλλάδοσ εὐνομίᾳ, καὶ δόξῃ, χρόνον ἐτῶν πεντακοσίων τοῖσ Λυκούργου χρησαμένη νόμοισ, οὓσ δεκατεσσάρων βασιλέων μετ’ ἐκεῖνον εἰσ Ἆγιν τὸν Ἀρχιδάμου γενομένων οὐδεὶσ ἐκίνησεν.

ἡ γάρ τῶν ἐφόρων κατάστασισ οὐκ ἄνεσισ ἦν, ἀλλ’ ἐπίτασισ τῆσ πολιτείασ, καὶ δοκοῦσα πρὸσ τοῦ δήμου γεγονέναι σφοδροτέραν ἐποίησε τὴν ἀριστοκρατίαν.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION