Plutarch, Lycurgus, chapter 21

(플루타르코스, Lycurgus, chapter 21)

ἡ δὲ περὶ τὰσ ᾠδὰσ καὶ τὰ μέλη παίδευσισ οὐχ ἧττον ἐσπουδάζετο τῆσ ἐν τοῖσ λόγοισ εὐζηλίασ καὶ καθαριότητοσ, ἀλλὰ καὶ τὰ μέλη κέντρον εἶχεν ἐγερτικὸν θυμοῦ καὶ παραστατικὸν ὁρμῆσ ἐνθουσιώδουσ καὶ πραγματικῆσ, καὶ ἡ λέξισ ἦν ἀφελὴσ καὶ ἄθρυπτοσ ἐπὶ πράγμασι σεμνοῖσ καὶ ἠθοποιοῖσ. ἔπαινοι γάρ ἦσαν ὡσ τὰ πολλὰ τῶν τεθνηκότων ὑπὲρ τῆσ Σπάρτησ εὐδαιμονιζομένων, καὶ ψόγοι τῶν τρεσάντων, ὡσ ἀλγεινὸν καὶ κακοδαίμονα βιούντων βίον, ἐπαγγελία τε καὶ μεγαλαυχία πρὸσ ἀρετὴν πρέπουσα ταῖσ ἡλικίαισ· ὧν ἕνεκα δείγματοσ οὐ χεῖρόν ἐστιν ἕν τι προενέγκασθαι.

τριῶν γάρ χορῶν κατὰ τὰσ τρεῖσ ἡλικίασ συνισταμένων ἐν ταῖσ ἑορταῖσ, ὁ μὲν τῶν γερόντων ἀρχόμενοσ ᾖδεν ἄμμεσ πόκ’ ἦμεσ ἄλκιμοι νεανίαι. ὁ δὲ τῶν ἀκμαζόντων ἀμειβόμενοσ ἔλεγεν ἄμμεσ δὲ γ’ εἰμὲν αἰ δὲ λῇσ, αὐγάσδεο. ὁ δὲ τρίτοσ ὁ τῶν παίδων ἄμμεσ δὲ γ’ ἐσσόμεσθα πολλῷ κάρρονεσ. ὅλωσ δὲ ἄν τισ ἐπιστήσασ τοῖσ Λακωνικοῖσ ποιήμασιν, ὧν ἔτι καθ’ ἡμᾶσ ἔνια διεσώζετο, καὶ τοὺσ ἐμβατηρίουσ ῥυθμοὺσ ἀναλαβών, οἷσ ἐχρῶντο πρὸσ τὸν αὐλὸν ἐπάγοντεσ τοῖσ πολεμίοισ, οὐ κακῶσ ἡγήσαιτο καὶ τὸν Τέρπανδρον καὶ τὸν Πίνδαρον τὴν ἀνδρείαν τῇ μουσικῇ συνάπτειν.

ὁ μὲν γὰρ οὕτωσ πεποίηκε περὶ τῶν Λακεδαιμονίων ἔνθ’ αἰχμά τε νέων θάλλει καὶ μοῦσα λίγεια καὶ δίκα εὐρυάγυια Πίνδαροσ δέ φησιν ἔνθα βουλαὶ γερόντων καὶ νέων ἀνδρῶν ἀριστεύοντι αἰχμαὶ καὶ χοροὶ καὶ Μοῦσα καὶ ἀγλαϊά. Μουσικωτάτουσ γὰρ ἅμα καὶ πολεμικωτάτουσ ἀποφαίνουσιν αὐτούσ· ῥέπει γὰρ ἄντα τῶ σιδάρω τὸ καλῶσ κιθαρίσδεν, ὡσ ὁ Λακωνικὸσ ποιητὴσ εἴρηκε.

καὶ γὰρ ἐν ταῖσ μάχαισ προεθύετο ταῖσ Μούσαισ ὁ βασιλεύσ, ἀναμιμνήσκων, ὡσ ἐοίκε, τῆσ παιδείασ καὶ τῶν κρίσεων, ἵνα ὦσι πρόχειροι παρὰ τὰ δεινὰ καὶ λόγου τινὸσ ἀξίασ παρέχωσι τὰσ πράξεισ τῶν μαχομένων.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION