Plutarch, Lycurgus, chapter 16

(플루타르코스, Lycurgus, chapter 16)

ὡσ οὔτε αὐτῷ ζῆν ἄμεινον ὂν οὔτε τῇ πόλει τὸ μὴ καλῶσ εὐθὺσ ἐξ ἀρχῆσ πρὸσ εὐεξίαν καὶ ῥώμην πεφυκόσ. ὅθεν οὐδὲ ὕδατι τὰ βρέφη, ἀλλ’ οἴνῳ περιέλουον αἱ γυναῖκεσ, βάσανόν τινα ποιούμεναι τῆσ κράσεωσ αὐτῶν. λέγεται γὰρ ἐξίστασθαι τὰ ἐπιληπτικὰ καὶ νοσώδη πρὸσ τὸν ἄκρατον ἀποσφακελίζοντα, τὰ δ̓ ὑγιεινὰ μᾶλλον στομοῦσθαι καὶ κρατύνεσθαι τὴν ἕξιν. ἦν δὲ περὶ τὰσ τροφοὺσ ἐπιμέλειά τισ μετὰ τέχνησ, ὥστ’ ἄνευ σπαργάνων ἐκτρεφούσασ τὰ βρέφη τοῖσ μέλεσι καὶ τοῖσ εἴδεσιν ἐλευθέρια ποιεῖν, ἔτι δὲ εὔκολα ταῖσ διαίταισ καὶ ἄσικχα καὶ ἀθαμβῆ σκότου καὶ πρὸσ ἐρημίαν ἄφοβα καὶ ἄπειρα δυσκολίασ ἀγεννοῦσ καὶ κλαυθμυρισμῶν.

διὸ καὶ τῶν ἔξωθεν ἔνιοι τοῖσ τέκνοισ Λακωνικὰσ ἐωνοῦντο τίτθασ· καὶ τήν γε τὸν Ἀθηναῖον Ἀλκιβιάδην τιτθεύσασαν Ἀμύκλαν ἱστοροῦσι γεγονέναι Λάκαιναν. ἀλλὰ τούτῳ μὲν, ὡσ Πλάτων φησί, Ζώπυρον ἐπέστησε παιδαγωγὸν Περικλῆσ, οὐδέν τι τῶν ἄλλων διαφέροντα δούλων τοὺσ δὲ Σπαρτιατῶν παῖδασ οὐκ ἐπὶ ὠνητοῖσ οὐδὲ μισθίοισ ἐποιήσατο παιδαγωγοῖσ ὁ Λυκοῦργοσ, οὐδ’ ἐξῆν ἑκάστῳ τρέφειν οὐδὲ παιδεύειν ὡσ ἐβούλετο τὸν υἱόν, ἀλλὰ πάντασ εὐθὺσ ἑπταετεῖσ γενομένουσ παραλαμβάνων αὐτὸσ εἰσ ἀγέλασ κατελόχιζε, καὶ συννόμουσ ποιῶν καὶ συντρόφουσ μετ’ ἀλλήλων εἴθιζε συμπαίζειν καὶ συσχολάζειν.

ἄρχοντα δ̓ αὑτοῖσ παρίστατο τῆσ ἀγέλησ τὸν τῷ φρονεῖν διαφέροντα καὶ θυμοειδέστατον ἐν τῷ μάχεσθαι·

καὶ πρὸσ τοῦτον ἀφεώρων καὶ προστάττοντοσ ἠκροῶντο καὶ κολάζοντοσ ἐκαρτέρουν, ὥστε τὴν παιδείαν εἶναι μελέτην εὐπειθείασ. ἐπεσκόπουν δὲ οἱ πρεσβύτεροι παίζοντασ αὐτούσ, καὶ τὰ πολλὰ μάχασ τινὰσ ἐμβάλλοντεσ ἀεὶ καὶ φιλονεικίασ, οὐ παρέργωσ κατεμάνθανον ὁποῖόσ ἐστι τὴν φύσιν ἕκαστοσ αὐτῶν πρὸσ τὸ τολμᾶν καὶ μὴ φυγομαχεῖν ἐν ταῖσ ἁμίλλαισ. γράμματα μὲν οὖν ἕνεκα τῆσ χρείασ ἐμάνθανον ἡ δ̓ ἄλλη πᾶσα παιδεία πρὸσ τὸ ἄρχεσθαι καλῶσ ἐγίνετο καὶ καρτερεῖν πονοῦντα καὶ νικᾶν μαχόμενον.

διὸ καὶ τῆσ ἡλικίασ προερχομένησ ἐπέτεινον αὐτῶν τὴν ἄσκησιν, ἐν χρῷ τε κείροντεσ καὶ βαδίζειν ἀνυποδήτουσ παίζειν τε γυμνοὺσ ὡσ τὰ πολλὰ συνεθίζοντεσ. γενόμενοι δὲ δωδεκαετεῖσ ἄνευ χιτῶνοσ ἤδη διετέλουν, ἓν ἱμάτιον εἰσ τὸν ἐνιαυτὸν λαμβάνοντεσ, αὐχμηροὶ τὰ σώματα καὶ λουτρῶν καὶ ἀλειμμάτων ἄπειροι· πλὴν ὀλίγασ ἡμέρασ τινὰσ τοῦ ἐνιαυτοῦ τῆσ τοιαύτησ φιλανθρωπίασ μετεῖχον. ἐκάθευδον δὲ ὁμοῦ κατ’ ἴλην καὶ ἀγέλην ἐπὶ στιβάδων, ἃσ αὑτοῖσ συνεφόρουν, τοῦ παρὰ τὸν Εὐρώταν πεφυκότοσ καλάμου τὰ ἄκρα ταῖσ χερσὶν ἄνευ σιδήρου κατακλάσαντεσ.

ἐν δὲ τῷ χειμῶνι τοὺσ λεγομένουσ λυκόφονασ ὑπεβάλλοντο καὶ κατεμίγνυσαν ταῖσ στιβάσι, θερμαντικὸν ἔχειν τι τῆσ ὕλησ δοκούσησ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION