Plutarch, De virtute morali, section 9

(플루타르코스, De virtute morali, section 9)

οἷσ καὶ αὐτοὶ τρόπον τινὰ διὰ τὴν ἐνάργειαν ὑπείκοντεσ, αἰδεῖσθαι τὸ αἰσχύνεσθαι καλοῦσι καὶ τὸ ἥδεσθαι χαίρειν καὶ τοὺσ φόβουσ εὐλαβείασ· ταύτην μὲν οὐδενὸσ ἂν αἰτιασαμένου τὴν εὐφημίαν; εἰ ταὐτὰ πάθη προστιθέμενα μὲν τῷ λογισμῷ τούτοισ καλοῦσι τοῖσ ὀνόμασι, μαχόμενα δὲ καὶ βιαζόμενα τὸν λογισμὸν ἐκείνοισ. ὅταν δὲ δακρύοισ ἐλεγχόμενοι καὶ τρόμοισ καὶ χρόασ μεταβολαῖσ ἀντὶ λύπησ καὶ φόβου δηγμούσ τινασ καὶ συνθροήσεισ λέγωσι καὶ προθυμίασ τὰσ ἐπιθυμίασ ὑποκορίζωνται, σοφιστικὰσ δοκοῦσιν οὐ φιλοσόφουσ διακρούσεισ καὶ ἀποδράσεισ ἐκ τῶν πραγμάτων μηχανᾶσθαι διὰ τῶν ὀνομάτων. καίτοι πάλιν αὐτοὶ τάσ τε χαρὰσ ἐκείνασ καὶ τὰσ βουλήσεισ καὶ τὰσ εὐλαβείασ εὐπαθείασ καλοῦσιν οὐκ ἀπαθείασ, ὀρθῶσ ἐνταῦθα χρώ;

μενοι τοῖσ ὀνόμασι. γίνεται γὰρ εὐπάθεια τοῦ λογισμοῦ τὸ πάθοσ οὐκ ἀναιροῦντοσ ἀλλὰ κοσμοῦντοσ καὶ τάττοντοσ ἐν τοῖσ σωφρονοῦσιν. οἱ δὲ φαῦλοι καὶ ἀκρατεῖσ τί πάσχουσιν, ὅταν τὸν πατέρα καὶ τὴν μητέρα κρίναντεσ φιλεῖν ἀντὶ τοῦ ἐρωμένου καὶ τῆσ ἐρωμένησ μὴ δύνωνται, τὴν δ’ ἑταίραν καὶ τὸν κόλακα κρίναντεσ, εὐθὺσ καὶ φιλῶσιν; εἰ γὰρ τὸ πάθοσ ἦν κρίσισ, ἔδει τῇ τοῦ φιλεῖν χρῆναι καὶ μισεῖν κρίσει τὸ φιλεῖν ἕπεσθαι καὶ τὸ μισεῖν νυνὶ δὲ συμβαίνει τἀναντία, ταῖσ μὲν προστιθεμένου τοῦ πάθουσ κρίσεσι ταῖσ δ’ ἀπειθοῦντοσ. ᾗ καί φασιν αὐτοί, τῶν πραγμάτων ἐκβιαζομένων, οὐ πᾶσαν εἶναι κρίσιν πάθοσ ἀλλὰ τὴν κινητικὴν ὁρμῆσ βιαίου καὶ πλεοναζούσησ, ὁμολογοῦντεσ ἕτερον εἶναι τὸ κρῖνον καὶ τὸ πάσχον ἐν ἡμῖν ὥσπερ τὸ κινοῦν καὶ τὸ κινούμενον.

πειθόμενον ἢ πάλιν μάχεται μὴ πειθόμενον.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION