Plutarch, De virtute morali, section 2 1:

τῷ δὲ πρόσ τί πωσ διαφόρουσ καὶ πλείονασ, ὡσ εἴ τισ ἐθέλοι τὴν ὁρ́ασιν ἡμῶν λευκῶν μὲν ἀντιλαμβανομένην λευκοθέαν καλεῖν, μελάνων δὲ μελανοθέαν ἤ τι τοιοῦτον ἕτερον. καὶ γὰρ ἡ ἀρετὴ ποιητέα μὲν ἐπισκοποῦσα καὶ μὴ ποιητέα κέκληται φρόνησισ, ἐπιθυμίαν δὲ κοσμοῦσα καὶ τὸ μέτριον καὶ τὸ εὔκαιρον ἐν ἡδοναῖσ ὁρίζουσα σωφροσύνη, κοινωνήμασι δὲ καὶ συμβολαίοισ ὁμιλοῦσα τοῖσ πρὸσ ἑτέρουσ δικαιοσύνη·