Plutarch, De tranquilitate animi, section 20 1:

(플루타르코스, De tranquilitate animi, section 20 1:)

ὧν τὸν βίον μύησιν ὄντα καὶ τελετὴν τελειοτάτην εὐθυμίασ δεῖ μεστὸν εἶναι καὶ γήθουσ· οὐχ ὥσπερ οἱ πολλοὶ Κρόνια καὶ Διάσια καὶ Παναθήναια καὶ τοιαύτασ ἄλλασ ἡμέρασ περιμένουσιν, ἵν’ ἡσθῶσι καὶ ἀναπνεύσωσιν, ὠνητοῦ γέλωτοσ μίμοισ καὶ ὀρχησταῖσ μισθοὺσ τελέσαντεσ. εἶτ’ ἐκεῖ μὲν εὔφημοι καθήμεθα κοσμίωσ· οὐδεὶσ γάρ ὀδύρεται μυούμενοσ οὐδὲ θρηνεῖ Πύθια θεώμενοσ ἢ πίνων ἐν Κρονίοισ ἃσ δ’ ὁ θεὸσ ἡμῖν ἑορτὰσ χορηγεῖ καὶ μυσταγωγεῖ καταισχύνουσιν, ἐν ὀδυρμοῖσ τὰ πολλὰ καὶ βαρυθυμίαισ καὶ μερίμναισ ἐπιπόνοισ διατρίβοντεσ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION