Plutarch, De tranquilitate animi, section 13 1:

(플루타르코스, De tranquilitate animi, section 13 1:)

ὅθεν οὐ πάντα πάντων ἐστίν, ἀλλὰ δεῖ τῷ Πυθικῷ γράμματι πειθόμενον αὑτὸν καταμαθεῖν, εἶρα χρῆσθαι πρὸσ ἓν ὃ πέφυκε, καὶ μὴ πρὸσ ἄλλον ἄλλοτε βίου ζῆλον ἕλκειν καὶ παραβιάζεσθαι τὴν φύσιν ἐν ἁρ́μασιν ἵπποσ ἐν δ’ ἀρότρῳ βοῦσ, παρὰ ναῦν δ’ ἰθύει τάχιστα δελφίσ, κάπρῳ δὲ βουλεύοντα φόνον κύνα χρὴ τλάθυμον ἐξευρεῖν. ὁ δ’ ἀσχάλλων καὶ λυπούμενοσ ὅτι μὴ καὶ λέων ἐστίν ὀρεσίτροφοσ, ἀλκὶ πεποιθώσ, ἅμα καὶ κυνίδιον Μελιταῖον ἐν κόλπῳ χήρασ γυναικὸσ τιθηνούμενον, ἀπόπληκτόσ ἐστι.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION