Plutarch, De tranquilitate animi, section 12 1:

(플루타르코스, De tranquilitate animi, section 12 1:)

οὐ γὰρ πλούσιοι μόνον ὁμοῦ καὶ λόγιοι καὶ ἰσχυροὶ καὶ συμποτικοὶ καὶ ἡδεῖσ εἶναι καὶ φίλοι βασιλέων καὶ πόλεων ἄρχοντεσ ἀξιοῦσιν, ἀλλ’ εἰ μὴ καὶ κύνασ ἕξουσι πρωτεύοντασ ἀρετῇ καὶ ἵππουσ καὶ ὄρτυγασ καὶ ἀλεκτρυόνασ, ἀθυμοῦσι. Διονύσιοσ ὁ πρεσβύτεροσ οὐκ ἠγάπα μέγιστοσ ὢν τῶν τότε τυράννων, ἀλλ’ ὅτι Φιλοξένου τοῦ ποιητοῦ μὴ βέλτιον ᾖδε μηδὲ περιῆν ἐν τῷ διαλέγεσθαι Πλάτωνοσ, ὀργισθεὶσ καὶ παροξυνθεὶσ τὸν μὲν εἰσ τὰσ λατομίασ ἐνέβαλε τὸν δ’ ἀπέδοτο πέμψασ εἰσ Αἴγιναν. οὐ τοιοῦτοσ ὁ Ἀλέξανδροσ, ἀλλ’ ἐπεὶ Κρίσων ὁ σταδιοδρόμοσ ἁμιλλώμενοσ αὐτῷ περὶ τάχουσ ἔδοξεν ἑκὼν παρεῖναι, σφόδρα διηγανάκτησεν . εὖ δὲ καὶ ὁ ποιητικὸσ Ἀχιλλεὺσ ὑπειπὼν τοῖοσ ἐὼν οἱο͂σ οὔ τισ Ἀχαιῶν χαλκοχιτώνων ἐπήνεγκεν ἐν πολέμῳ·

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION