Plutarch, De tranquilitate animi, section 10

(플루타르코스, De tranquilitate animi, section 10)

καίτοι καὶ τοῦτο μέγα πρὸσ εὐθυμίαν ἐστί, τὸ μάλιστα μὲν αὑτὸν ἐπισκοπεῖν καὶ τὰ καθ’ αὑτόν, εἰ δὲ μή, τοὺσ ὑποδεεστέρουσ ἀποθεωρεῖν καὶ μή, καθάπερ οἱ πολλοί, πρὸσ τοὺσ ὑπερέχοντασ ἀντιπαρεξάγειν. οἱο͂ν εὐθὺσ οἱ δεδεμένοι εὐδαιμονίζουσι τοὺσ λελυμένουσ, ἐκεῖνοι δὲ τοὺσ ἐλευθέρουσ, οἱ δ’ ἐλεύθεροι τοὺσ πολίτασ, οὗτοι δὲ πάλιν αὖ τοὺσ πλουσίουσ, οἱ δὲ πλούσιοι τοὺσ σατράπασ, οἱ δὲ σατράπαι τοὺσ βασιλεῖσ, οἱ δὲ βασιλεῖσ τοὺσ θεούσ, μονονουχὶ βροντᾶν καὶ ἀστράπτειν ἐθέλοντεσ. εἶθ’ οὕτωσ ἀεὶ τῶν ὑπὲρ ἑαυτοὺσ ἐνδεεῖσ ὄντεσ οὐδέποτε τοῖσ καθ’ ἑαυτοὺσ χάριν ἔχουσιν. οὔ μοι τὰ Γύγεω τοῦ πολυχρύσου μέλει, οὐδ’ εἷλὲ πώ με ζῆλοσ, οὐδ’ ἀγαίομαι θεῶν ἔργα, μεγάλησ δ’ οὐκ ἐρῶ τυραννίδοσ· ἀπόπροθεν γάρ ἐστιν ὀφθαλμῶν ἐμῶν.

δέ τισ Χῖοσ, ἄλλοσ δὲ Γαλάτησ ἢ Βιθυνὸσ οὐκ ἀγαπῶν, εἴ τινοσ μερίδοσ ἢ δόξαν ἢ δύναμιν ἐν τοῖσ ἑαυτοῦ πολίταισ εἴληχεν, ἀλλὰ κλαίων ὅτι μὴ φορεῖ πατρικίουσ· ἐὰν δὲ καὶ φορῇ, ὅτι μηδέπω στρατηγεῖ Ῥωμαίων ἐὰν δὲ καὶ στρατηγῇ, ὅτι μὴ ὑπατεύει· καὶ ὑπατεύων, ὅτι μὴ πρῶτοσ ἀλλ’ ὕστεροσ ἀνηγορεύθη. τοῦτο δ’ ἐστὶ τί ἄλλο ἢ συλλέγοντα προφάσεισ ἀχαριστίασ ἐπὶ τὴν τύχην αὐτὸν ὑφ’ αὑτοῦ κολάζεσθαι καὶ διδόναι δίκην; ἀλλ’ ὅ γε νοῦν ἔχων σωτήρια φρονοῦντα τοῦ ἡλίου μυριάδασ ἀνθρώπων ἀπείρουσ ἐφορῶντοσ εὐρυεδοῦσ ὅσοι καρπὸν αἰνύμεθα χθονόσ, οὐκ εἴ τινων ἧττον ἔνδοξόσ ἐστι καὶ πλούσιοσ, ὀδυρόμενοσ κάθηται καὶ ταπεινούμενοσ, ἀλλ’ ὅτι μυρίων μυριάκισ ἐν τοσούτοισ εὐσχημονέστερον ζῇ καὶ βέλτιον, ὑμνῶν τὸν ἑαυτοῦ δαίμονα καὶ τὸν βίον ὁδῷ πρόεισιν.

ἐν Ὀλυμπίᾳ μὲν γὰρ οὐκ ἔστι νικᾶν ἐκλεγόμενον ἀντιπάλουσ, ἐν δὲ τῷ βίῳ τὰ πράγματα δίδωσι περιόντα πολλῶν μέγα φρονεῖν, καὶ ζηλωτὸν εἶναι μᾶλλον ἢ ζηλοῦν ἑτέρουσ, ἄν γε δὴ μὴ τοῦ Βριάρεω μηδὲ τοῦ Ἡρακλέουσ ποιήσῃσ σεαυτὸν ἀνταγωνιστήν. ὅταν οὖν πάνυ θαυμάσῃσ ὡσ κρείττονα τὸν ἐν τῷ φορείῳ κομιζόμενον, ὑποκύψασ θέασαι καὶ τοὺσ βαστάζοντασ· καὶ ὅταν διαβαίνοντα τὴν σχεδίαν μακαρίσῃσ τὸν Ξέρξην ἐκεῖνον, ὡσ ὁ Ἑλλησπόντιοσ, ἴδε καὶ τοὺσ ὑπὸ μάστιξι διορύττοντασ τὸν Ἄθω καὶ τοὺσ περικοπτομένουσ ὦτα καὶ ῥῖνασ ἐπὶ τῷ διαλυθῆναι τὴν γέφυραν ὑπὸ τοῦ κλύδωνοσ, ἅμα καὶ τὴν ἐκείνων ἀποθεωρῶν διάνοιαν ὅτι τὸν σὸν βίον καὶ τὰ σὰ πράγματα μακαρίζουσιν.

"ὀβολοῦ τὸ ἡμίεκτον, εὐτελὴσ ἡ πόλισ ·

"δέκα δραχμῶν, εὐτελὴσ ἡ πόλισ. "λαμπρὰ τὰ καθ’ ἡμᾶσ πράγματα καὶ ζηλωτὸσ ἡμῶν ὁ βίοσ·

"οὐ προσαιτοῦμεν οὐκ ἀχθοφοροῦμεν οὐ κολακεύομεν.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION