Plutarch, De tranquilitate animi, section 1 1:

(플루타르코스, De tranquilitate animi, section 1 1:)

μήτε δὲ χρόνον ἔχων, ὡσ προῃρούμην, γενέσθαι πρὸσ οἷσ ἐβούλου μήτε ὑπομένων κεναῖσ παντάπασι τὸν ἄνδρα χερσὶν ὀφθῆναί σοι παρ’ ἡμῶν ἀφιγμένον, ἀνελεξάμην περὶ εὐθυμίασ ἐκ τῶν ὑπομνημάτων ὧν ἐμαυτῷ πεποιημένοσ ἐτύγχανον ἡγούμενοσ καὶ σὲ τὸν λόγον τοῦτον οὐκ ἀκροάσεωσ ἕνεκα θηρωμένησ καλλιγραφίαν ἀλλὰ χρείασ βοηθητικῆσ ἐπιζητεῖν, καὶ συνηδόμενοσ ὅτι καὶ φιλίασ ἔχων ἡγεμονικὰσ καὶ δόξαν οὐδενὸσ ἐλάττονα τῶν ἐν ἀγορᾷ λεγόντων τὸ τοῦ τραγικοῦ Μέροποσ οὐ πέπονθασ, οὐδ’ ὡσ ἐκεῖνον εὐδαιμονίζων ὄχλοσ ἐξέπληξε σε τῶν φυσικῶν παθῶν ἀλλὰ πολλάκισ ἀκηκοὼσ μνημονεύεισ ὡσ οὔτε ποδάγρασ ἀπαλλάττει κάλτιοσ οὔτε δακτύλιοσ πολυτελὴσ παρωνυχίασ οὔτε διάδημα κεφαλαλγίασ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION