Plutarch, De fortuna Romanorum, section 13

(플루타르코스, De fortuna Romanorum, section 13)

οὐδὲν οὐδ’ ὡρισμένον ἔχει τῷ καὶ τὰ πράγματα διαφθαρῆναι τῶν Ῥωμαίων καὶ συγχυθῆναι τοὺσ ὑπ’ αὐτῶν ὑπομνηματισμούσ, ὡσ Λίβιοσ ἱστόρηκε; τὰ γὰρ ὕστερον μᾶλλον ὄντα δῆλα καὶ καταφανῆ δεικνύει τὴν τῆσ Τύχησ εὐμένειαν. καὶ κατορθώμασι λαμπροῖσ ὑπὸ θάρσουσ ἀμάχου καὶ φρονήματοσ ὥσπερ ἄστρου φερομένου καὶ διᾴττοντοσ ἐπὶ δυσμὰσ ἐξ ἀνατολῶν καὶ βάλλοντοσ;

ἤδη τὰσ τῶν ὅπλων αὐγὰσ εἰσ·

τὴν Ἰταλίαν, ὡσ πρόφασισ μὲν ἦν αὐτῷ τῆσ στρατείασ ὁ Μολοττὸσ Ἀλέξανδροσ ὑπὸ Βρεττίων καὶ Λευκανῶν περὶ Πανδοσίαν κατακεκομμένοσ· ὁ δ’ ἄγων αὐτὸν ὡσ ἀληθῶσ; ἐπὶ πάντασ ἀνθρώπουσ δόξησ; ἔρωσ καὶ ἡγεμονίασ ζῆλον ἔσχε καὶ ἅμιλλαν ὑπερβαλέσθαι τὰ Διονύσου καὶ Ἡρακλέουσ πέρατα τῆσ στρατηλασίασ.

τῆσ δ’ Ἰταλίασ ἐπυνθάνετο τὴν ἐν Ῥώμῃ δύναμιν καὶ ἀλκὴν ὥσπερ στόμωμα προτεταγμένην· ὄνομα γὰρ καὶ δόξα τούτων ἐπιφανεστάτη διεπέμπετο πρὸσ αὐτὸν ὥσπερ ἀθλητῶν μυρίοισ ἐγγεγυμνασμένων πολέμοισ οὐ γὰρ ἀναιμωτί γε διακρινθήμεναι οἰώ, συμπεσόντων ὅπλοισ ἀνικήτοισ φρονημάτων ἀδουλώτων.

οὐκ ἐλάττουσ, πολεμικοὶ δὲ καὶ ἀνδρώδεισ ἅπαντεσ, ἐπιστάμενοι μὲν ἀφ’ ἵππων ἀνδράσι μάρνασθαι καὶ ὅθι χρὴ πεζὸν ἐόντα.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION