Plutarch, De fortuna Romanorum, section 2

(플루타르코스, De fortuna Romanorum, section 2)

ἐγὼ δέ, ὅτι μέν, εἰ καὶ πάνυ πρὸσ ἀλλήλασ ἀεὶ πολεμοῦσι καὶ διαφέρονται Τύχη καὶ Ἀρετή, πρόσ γε τηλικαύτην σύμπηξιν ἀρχῆσ καὶ δυνάμεωσ εἰκόσ ἐστιν αὐτὰσ σπεισαμένασ συνελθεῖν καὶ συνελθούσασ ἐπιτελειῶσαι καὶ συναπεργάσασθαι τῶν ἀνθρωπίνων ἔργων τὸ κάλλιστον, ὀρθῶσ ὑπονοεῖν οἰόμαι. καὶ γῆσ ὡσ ἀναγκαίων τε καὶ πρώτων γεγονέναι τὸν σύμπαντα κόσμον, ἵν’ ὁρατόσ τε γένηται καὶ ἁπτόσ, γῆσ μὲν τὸ ἐμβριθὲσ καὶ στάσιμον αὐτῷ συμβαλομένησ, πυρὸσ δὲ χρῶμα καὶ μορφὴν καὶ κίνησιν αἱ δ’ ἐν μέσῳ φύσεισ, ὕδωρ καὶ ἀήρ, μαλάξασαι καὶ σβέσασαι τὴν ἑκατέρου τῶν ἄκρων ἀνομοιότητα συνήγαγον καὶ ἀνεμίξαντο τὴν ὕλην δι’ αὐτῶν·

ὥσ·

φησι Δημόκριτοσ. τῶν δ’ ἁδροτέρων καὶ συνεστηκότων ἤδη δεινοὺσ ἀγῶνασ πρὸσ ἄλληλα καὶ διαταραχὰσ λαμβανόντων, κλύδωνα καὶ βρασμὸν εἶναι καὶ φθόρου καὶ πλάνησ καὶ ναυαγίων μεστὰ πάντα, πρίν γε τὴν γῆν μέγεθοσ λαβοῦσαν ἐκ τῶν συνισταμένων καὶ φερομένων ἱδρυθῆναί πωσ;

ὡσ ἐνέσται τοῦ λόγου προϊόντοσ ἐνδείξασθαι.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION