Plutarch, De Alexandri magni fortuna aut virtute, chapter 2, section 4 8:

"ἂν σού τισ ἀφέλῃ τῶν ὅπλων τὴν ἐμπειρίαν, τοῦ πλούτου τὴν φιλοτιμίαν, τῆσ πολυτελείασ τὴν ἐγκράτειαν, ὧν ἀγωνίζῃ τὸ θάρσοσ, ἐν οἷσ κρατεῖσ τὴν πραότητα; "ποίησον ἄλλον εἰ δύνασαι μέγαν, τοῖσ χρήμασι μὴ χαριζόμενον, τοῖσ στρατεύμασι μὴ προκινδυνεύοντα, τοὺσ· "φίλουσ μὴ τιμῶντα, τοὺσ αἰχμαλώτουσ μὴ ἐλεοῦντα, ταῖσ ἡδοναῖσ μὴ σωφρονοῦντα, τοῖσ καιροῖσ μὴ ἀγρυπνοῦντα, ταῖσ νίκαισ μὴ εὐδιάλλακτον, τοῖσ κατορθώμασι μὴ φιλάνθρωπον. "τίσ μέγασ ἐν ἐξουσίαισ μετ’ ἀβελτερίασ καὶ μοχθηρίασ;