Plutarch, De Alexandri magni fortuna aut virtute, chapter 2, section 12

(플루타르코스, De Alexandri magni fortuna aut virtute, chapter 2, section 12)

οὐ τείχεσι πόλεων μυριάνδρων ἐκμετρουμένη δύναμισ οὐδὲ στόλοι δι’ ὀρῶν πλέοντεσ, οὐδὲ μάστιγεσ οὐδὲ πέδαι, μανικὰ καὶ βάρβαρα κολαστήρια θαλάσσησ, ἀλλὰ τὰ μὲν ἐκτὸσ ἐν ὀλίγοισ ὅπλοισ φιλοτιμία πολλὴ καὶ ζῆλοσ ἡλικίασ παραλλήλου καὶ ἅμιλλα περὶ δόξησ καὶ ἀρετῆσ ἑταίρων· ἐγκράτειαν εὐποιίαν, ἀφοβίαν πρὸσ θάνατον εὐψυχίαν, φιλανθρωπίαν ὁμιλίαν εὐάρμοστον, ἀψευδὲσ ἦθοσ εὐστάθειαν ἐν βουλαῖσ τάχοσ ἐν πράξεσιν, ἔρωτα δόξησ προαίρεσιν ἐν τῷ καλῷ τελεσιουργόν.

Ἀγαμέμνονοσ κάλλοσ ἐκ τριῶν συνήρμοσεν εἰκόνων ὁμοιώσασ, ὄμματα καὶ κεφαλὴν ἴκελοσ Διὶ τερπικεραύνῳ, Ἄρεϊ δὲ ζώνην, στέρνον δὲ Ποσειδάωνι.

τὴν δ’ Ἀλεξάνδρου φύσιν, εἴπερ ἐκ πολλῶν συνήρμοσε καὶ συνέθηκεν ἀρετῶν ὁ γεννήσασ θεόσ, ἆρ’ οὐκ ἂν εἴποιμεν ἔχειν φρόνημα μὲν τὸ Κύρου, σωφροσύνην δὲ τὴν Ἀγησιλάου, σύνεσιν δὲ τὴν Θεμιστοκλέουσ, ἐμπειρίαν δὲ τὴν Φιλίππου, τόλμαν δὲ τὴν Βρασίδου, δεινότητα δὲ καὶ πολιτείαν τὴν Περικλέουσ;

τῶν δ’ ἔτι παλαιοτέρων σωφρονέστεροσ μὲν Ἀγαμέμνονοσ·

τὴν αἰχμάλωτον, ὁ δὲ καὶ πρὶν ἢ γῆμαι τῶν ἁλισκομένων ἀπείχετο.

μεγαλοψυχότεροσ δ’ Ἀχιλλέωσ·

ὁ μὲν γὰρ χρημάτων ὀλίγων τὸν Ἕκτοροσ νεκρὸν ἀπελύτρωσεν, ὁ δὲ πολλοῖσ χρήμασι Δαρεῖον ἔθαψε καὶ ὁ μὲν παρὰ τῶν φίλων δῶρα καὶ μισθὸν ἀντὶ τῆσ ὀργῆσ διαλλαγεὶσ ἔλαβεν, ὁ δὲ τοὺσ πολεμίουσ κρατῶν ἐπλούτιζεν. εὐσεβέστεροσ δὲ Διομήδουσ·

ὁ μὲν γὰρ θεοῖσ μάχεσθαι ἦν ἕτοιμοσ, ὁ δὲ πάντα διὰ τοὺσ θεοὺσ ἐνόμιζε κατορθοῦν. εὐνοίασ συναπέθανε.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION