Plutarch, De Alexandri magni fortuna aut virtute, chapter 2, section 6

(플루타르코스, De Alexandri magni fortuna aut virtute, chapter 2, section 6)

ἐδείπνει δὲ πρὸσ ἑσπέραν βαθεῖαν, ἔπινε δὲ θύσασ τοῖσ θεοῖσ, ἐκύβευε δὲ πρὸσ Μήδιον πυρέττων, ἔπαιζε δ’ ὁδοιπορῶν ἅμα καὶ μανθάνων τοξεύειν καὶ ἀποβαίνειν ἁρ́ματοσ. ἔγημε δὲ Ῥωξάνην ἑαυτῷ μόνην ἐρασθείσ·

τὴν δὲ Δαρείου Στάτειραν τῇ βασιλείᾳ καὶ τοῖσ πράγμασι συνέφερε γὰρ ἡ τῶν γενῶν ἀνάμιξισ· τῶν δ’ ἄλλων Περσίδων ἐκράτησε τοσοῦτο σωφροσύνῃ, ὅσον ἀνδρείᾳ Περσῶν· ἄκουσαν μὲν γὰρ οὐκ εἶδεν, ἃσ δ’ εἶδε μᾶλλον ἢ ἃσ οὐκ εἶδε παρῆλθε. καὶ πᾶσιν ὢν τοῖσ ἄλλοισ φιλάνθρωποσ, μόνοισ ὑπερηφάνωσ τοῖσ καλοῖσ ἐχρῆτο.

Δαρείου γυναικόσ, εὐπρεπεστάτησ γενομένησ, οὐδὲ φωνὴν ἐπαινοῦσαν τὸ κάλλοσ ἤκουσεν ἀποθανοῦσαν δ’ οὕτω βασιλικῶσ ἐκόσμησε καὶ συμπαθῶσ;

ἐδάκρυσεν, ὥστ’ ἄπιστον αὐτοῦ τὸ σῶφρον ἐν τῷ φιλανθρώπῳ γενέσθαι καὶ λαβεῖν ἀδικίασ ἔγκλημα τὴν χρηστότητα.

Δαρεῖοσ γὰρ οὕτωσ ἐκινήθη πρὸσ τὴν ἐξουσίαν αὐτοῦ καὶ τὴν ἡλικίαν· "ἄρα φαύλωσ ἔχει τὰ Περσῶν, οὐδέ τισ ἐρεῖ παντάπασι κακοὺσ ἡμᾶσ οὐδ’ ἀνάνδρουσ ὑπὸ τοιούτου κρατηθέντασ.

"ἐγὼ δ’ εὐτυχίαν μὲν εὔχομαι καὶ κράτοσ πολέμου παρὰ θεῶν, ἵν’ εὖ ποιῶν Ἀλέξανδρον ὑπερβάλωμαι· "καί μέ τισ ἔχει φιλοτιμία καὶ ζῆλοσ ἡμερώτερον αὐτοῦ φανῆναι· τοῦτ’ εἰσποίησισ ἦν Ἀλεξάνδρου διὰ θεῶν μαρτύρων.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION