Plutarch, De Alexandri magni fortuna aut virtute, chapter 2, section 1

(플루타르코스, De Alexandri magni fortuna aut virtute, chapter 2, section 1)

τέχνασ πολλὰσ καὶ φύσεισ μεγάλασ ὁ κατ’ Ἀλέξανδρον χρόνοσ ἐνεγκεῖν εὐτύχησεν ἢ τοῦτο μὲν οὐ τῆσ Ἀλεξάνδρου τύχησ γέγονεν ἀλλὰ τῆσ ἐκείνων, μάρτυρα λαβεῖν καὶ θεατὴν τὸν ἄριστα κρῖναι τὸ κατορθούμενον καὶ μάλιστ’ ἀμείψασθαι δυνάμενον. "ἀλλ’ εἰ κατ’ Ἀλέξανδρον ἐγένου, κατὰ στίχον ἄν σοι Κύπρον ἢ Φοινίκην ἔδωκεν.

οἶμαι δὲ καὶ τῶν τότε τεχνιτῶν οὐ κατ’ Ἀλέξανδρον ἀλλὰ δι’ Ἀλέξανδρον τοὺσ πρώτουσ γενέσθαι.

καρπῶν μὲν γὰρ εὐφορίαν εὐκρασία ποιεῖ καὶ λεπτότησ τοῦ περιέχοντοσ ἀέροσ, τεχνῶν δὲ καὶ φύσεων ἀγαθῶν αὔξησιν εὐμένεια καὶ τιμὴ καὶ φιλανθρωπία βασιλέωσ ἐκκαλεῖται·

καὶ τοὐναντίον ὑπὸ φθόνου καὶ σμικρολογίασ ἢ φιλονεικίασ τῶν κρατούντων σβέννυται καὶ φθίνει πᾶν τὸ τοιοῦτο.

Διονύσιοσ γοῦν ὁ τύραννοσ, ὥσ φασι, κιθαρῳδοῦ τινοσ εὐδοκιμοῦντοσ ἀκούων ἐπηγγείλατο δωρεὰν αὐτῷ τάλαντον· "εὐφραινόμενοσ ὑπὸ σοῦ παρ’ ὃν ᾖδεσ χρόνον εὔφρανα κἀγώ σε ταῖσ;

"ἐλπίσιν ὥστε τὸν μισθὸν ὧν ἔτερπεσ ἀπελάμβανεσ εὐθὺσ ἀντιτερπόμενοσ. Ἀλέξανδροσ δ’ ὁ Φεραίων τύραννοσ ἔδει δὲ τοῦτο μόνον αὐτὸν καλεῖσθαι καὶ μὴ καταισχύνειν τὴν ἐπωνυμίαν, θεώμενοσ τραγῳδὸν ἐμπαθέστερον ὑφ’ ἡδονῆσ διετέθη πρὸσ τὸν οἶκτον.

ἀναπηδήσασ οὖν ἐκ τοῦ θεάτρου θᾶττον ἢ βάδην ἀπῄει, δεινὸν εἶναι λέγων, εἰ τοσούτουσ ἀποσφάττων πολίτασ ὀφθήσεται τοῖσ Ἑκάβησ καὶ Πολυξένησ πάθεσιν ἐπιδακρύων.

οὗτοσ μὲν οὖν μικροῦ καὶ δίκην ἐπράξατο τὸν τραγῳδόν, ὅτι τὴν ψυχὴν αὐτοῦ καθάπερ σίδηρον ἐμάλαξεν.

Ἀρχελάῳ δὲ δοκοῦντι γλισχροτέρῳ περὶ τὰσ δωρεὰσ εἶναι Τιμόθεοσ ᾄδων ἐνεσήμαινε πολλάκισ τουτὶ τὸ κομμάτιον σὺ δὲ τὸν γηγενέταν ἄργυρον αἰνεῖσ.

ὁ δὲ τῶν Σκυθῶν βασιλεὺσ;

Ἀτέασ Ἰσμηνίαν τὸν αὐλητὴν λαβὼν αἰχμάλωτον, ἐκέλευσε παρὰ πότον αὐλῆσαι. θαυμαζόντων δὲ τῶν ἄλλων καὶ κροτούντων, αὐτὸσ ὤμοσεν ἀκροᾶσθαι τοῦ ἵππου χρεμετίζοντοσ ἥδιον.

οὕτω μακρὰν ἀπεσκηνώκει τὰ ὦτα τῶν Μουσῶν, καὶ τὴν ψυχὴν ἐν ταῖσ φάτναισ εἶχεν, οὐχ ἵππων ἀλλ’ ὄνων ἐπιτηδειοτέραν ἀκούειν. τίσ ἂν οὖν παρὰ τοιούτοισ βασιλεῦσιν αὔξησισ ἢ τιμὴ τέχνησ γένοιτο καὶ Μούσησ τοιαύτησ;

ἀλλ’ οὐδὲ παρὰ τοῖσ ἀντιτέχνοισ ἐθέλουσιν εἶναι, καὶ διὰ τοῦτο βασκανίᾳ καὶ δυσμενείᾳ τοὺσ ἀληθῶσ τεχνίτασ καθαιροῦσιν. οἱο͂σ ἦν πάλιν οὖ Διονύσιοσ ὁ τὸν ποιητὴν Φιλόξενον εἰσ τὰσ λατομίασ ἐμβαλών, ὅτι τραγῳδίαν αὐτοῦ διορθῶσαι κελευσθείσ, εὐθὺσ ἀπὸ τῆσ ἀρχῆσ ὅλην μέχρι τῆσ κορωνίδοσ περιέγραψεν.

"μὴ γένοιτό σοι, βασιλεῦ, ἀθλίωσ οὕτωσ, ἵνα ταῦτ’ ἐμοῦ βέλτιον εἰδῇσ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION