Plutarch, chapter 22 1:

(플루타르코스, chapter 22 1:)

τότ’ οὖν ὁ βάρβαροσ, ὡσ ἔπεισεν αὐτόν, ἀποσπάσασ τοῦ ποταμοῦ διὰ μέσων ἦγε τῶν πεδίων ὁδὸν ἐπιεικῆ καὶ κούφην τὸ πρῶτον, εἶτα μοχθηράν, ἄμμου βαθείασ ὑποδεχομένησ καὶ πεδίων ἀδένδρων καὶ ἀνύδρων καὶ πρὸσ οὐδὲν οὐδαμῇ πέρασ ἐφικτὸν αἰσθήσει παυομένων, ὥστε μὴ μόνον δίψει καὶ χαλεπότητι τῆσ πορείασ ἀπαγορεύειν, ἀλλὰ καὶ τὸ τῆσ ὄψεωσ ἀπαραμύθητον ἀθυμίαν παρέχειν οὐ φυτὸν ὁρῶσιν, οὐ ῥεῖθρον, οὐ προβολὴν ὄρουσ καθιέντοσ, οὐ πόαν διαβλαστάνουσαν, ἀλλ’ ἀτεχνῶσ πελάγιόν τι χεῦμα θινῶν τινων ἐρήμων περιεχόντων τὸν στρατόν. ἦν μὲν οὖν καὶ ἀπὸ τούτων ὁ δόλοσ ὕποπτοσ·

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION