Plutarch, Κίμων, chapter 16

(플루타르코스, Κίμων, chapter 16)

ἦν μὲν οὖν ἀπ’ ἀρχῆσ φιλολάκων· καὶ τῶν γε παίδων τῶν διδύμων τὸν ἕτερον Λακεδαιμόνιον ὠνόμασε, τὸν δ’ ἕτερον Ἠλεῖον, ἐκ γυναικὸσ αὐτῷ Κλειτορίασ γενομένουσ, ὡσ Στησίμβροτοσ ἱστορεῖ· διὸ πολλάκισ τὸν Περικλέα τὸ μητρῷον αὐτοῖσ γένοσ ὀνειδίζειν. Διόδωροσ δ’ ὁ Περιηγητὴσ καὶ τούτουσ φησὶ καὶ τὸν τρίτον τῶν Κίμωνοσ υἱῶν Θεσσαλὸν ἐξ Ἰσοδίκησ γεγονέναι τῆσ Εὐρυπτολέμου τοῦ Μεγακλέουσ. ηὐξήθη δ’ ὑπὸ τῶν Λακεδαιμονίων ἤδη τῷ Θεμιστοκλεῖ προσπολεμούντων καὶ τοῦτον ὄντα νέον ἐν Ἀθήναισ μᾶλλον ἰσχύειν καὶ κρατεῖν βουλομένων.

οἱ δ’ Ἀθηναῖοι τὸ πρῶτον ἡδέωσ ἑώρων οὐ μικρὰ τῆσ πρὸσ ἐκεῖνον εὐνοίασ τῶν Σπαρτιατῶν ἀπολαύοντεσ· αὐξανομένοισ γὰρ αὐτοῖσ κατ’ ἀρχὰσ καὶ τὰ συμμαχικὰ πολυπραγμονοῦσιν οὐκ ἤχθοντο τιμῇ καὶ χάριτι τοῦ Κίμωνοσ. τὰ γὰρ πλεῖστα δι’ ἐκείνου τῶν Ἑλληνικῶν διεπράττετο, πρᾴωσ μὲν τοῖσ συμμάχοισ, κεχαρισμένωσ δὲ τοῖσ Λακεδαιμονίοισ ὁμιλοῦντοσ.

ἔπειτα δυνατώτεροι γενόμενοι καὶ τὸν Κίμωνα τοῖσ Σπαρτιάταισ οὐκ ἠρέμα προσκείμενον ὁρῶντεσ ἤχθοντο. καὶ γὰρ αὐτὸσ ἐπὶ παντὶ μεγαλύνων τὴν Λακεδαίμονα πρὸσ Ἀθηναίουσ, καὶ μάλιστα ὅτε τύχοι μεμφόμενοσ αὐτοῖσ ἢ παροξύνων, ὥσ φησι Στησίμβροτοσ, εἰώθει λέγειν· "ἀλλ’ οὐ Λακεδαιμόνιοί γε τοιοῦτοι. ὅθεν φθόνον ἑαυτῷ συνῆγε καὶ δυσμένειάν τινα παρὰ τῶν πολιτῶν.

ἡ δ’ οὖν ἰσχύσασα μάλιστα κατ’ αὐτοῦ τῶν διαβολῶν αἰτίαν ἔσχε τοιαύτην. Ἀρχιδάμου τοῦ Ζευξιδάμου τέταρτονἔτοσ ἐν Σπάρτῃ βασιλεύοντοσ ὑπὸ σεισμοῦ μεγίστου δὴ τῶν μνημονευομένων πρότερον ἥ τε χώρα τῶν Λακεδαιμονίων χάσμασιν ἐνώλισθε πολλοῖσ καὶ τῶν Ταϋγέτων τιναχθέντων κορυφαί τινεσ ἀπερράγησαν, αὐτὴ δ’ ἡ πόλισ ὅλη συνεχύθη πλὴν οἰκιῶν πέντε, τὰσ δ’ ἄλλασ ἤρειψεν ὁ σεισμόσ. ἐν δὲ μέσῃ τῇ στοᾷ γυμναζομένων ὁμοῦ τῶν ἐφήβων καὶ τῶν νεανίσκων λέγεται μικρὸν πρὸ τοῦ σεισμοῦ λαγὼν παραφανῆναι, καὶ τοὺσ μὲν νεανίσκουσ, ὥσπερ ἦσαν ἀληλιμμένοι, μετὰ παιδιᾶσ ἐκδραμεῖν καὶ διώκειν, τοῖσ δ’ ἐφήβοισ ὑπολειφθεῖσιν ἐπιπεσεῖν τὸ γυμνάσιον καὶ πάντασ ὁμοῦ τελευτῆσαι.

τὸν δὲ τάφον αὐτῶν ἔτι νῦν Σεισματίαν προσαγορεύουσι. ταχὺ δὴ συνιδὼν ἀπὸ τοῦ παρόντοσ τὸν μέλλοντα κίνδυνον ὁ Ἀρχίδαμοσ, καὶ τοὺσ πολίτασ ὁρῶν ἐκ τῶν οἰκιῶν τὰ τιμιώτατα πειρωμένουσ σώζειν, ἐκέλευσε τῇ σάλπιγγι σημαίνειν, ὡσ πολεμίων ἐπιόντων, ὅπωσ ὅτι τάχιστα μετὰ τῶν ὅπλων ἀθροίζωνται πρὸσ αὐτόν.

ὃ δὴ καὶ μόνον ἐν τῷ τότε καιρῷ τὴν Σπάρτην διέσωσεν. οἱ γὰρ εἵλωτεσ ἐκ τῶν ἀγρῶν συνέδραμον πανταχόθεν ὡσ ἀναρπασόμενοι τοὺσ σεσωσμένουσ τῶν Σπαρτιατῶν. ὡπλισμένουσ δὲ καὶ συντεταγμένουσ εὑρόντεσ ἀνεχώρησαν ἐπὶ τὰσ πόλεισ καὶ φανερῶσ ἐπολέμουν, τῶν τε περιοίκων ἀναπείσαντεσ οὐκ ὀλίγουσ, καὶ Μεσσηνίων ἅμα τοῖσ Σπαρτιάταισ συνεπιθεμένων.

πέμπουσιν οὖν οἱ Λακεδαιμόνιοι Περικλείδαν εἰσ Ἀθήνασ δεόμενοι βοηθεῖν, ὅν φησι κωμῳδῶν Ἀριστοφάνησ καθεζόμενον ἐπὶ τοῖσ βωμοῖσ ὠχρὸν ἐν φοινικίδι στρατιὰν ἐπαιτεῖν. Ἐφιάλτου δὲ κωλύοντοσ καὶ διαμαρτυρομένου μὴ βοηθεῖν μηδ’ ἀνιστάναι πόλιν ἀντίπαλον ἐπὶ τὰσ Ἀθήνασ, ἀλλ’ ἐᾶν κεῖσθαι καὶ πατηθῆναι τὸ φρόνημα τῆσ Σπάρτησ, Κίμωνά φησι Κριτίασ τὴν τῆσ πατρίδοσ αὔξησιν ἐν ὑστέρῳ θέμενον τοῦ Λακεδαιμονίων συμφέροντοσ ἀναπείσαντα τὸν δῆμον ἐξελθεῖν βοηθοῦντα μετὰ πολλῶν ὁπλιτῶν.

ὁ δ’ Ιὤν ἀπομνημονεύει καὶ τὸν λόγον, ᾧ μάλιστα τοὺσ Ἀθηναίουσ ἐκίνησε, παρακαλῶν μήτε τὴν Ἑλλάδα χωλὴν μήτε τὴν πόλιν ἑτερόζυγα περιϊδεῖν γεγενημένην.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION