Plutarch, Κίμων, chapter 2

(플루타르코스, Κίμων, chapter 2)

ἐπεὶ δ’ ἀστυγείτονεσ ὄντεσ Ὀρχομένιοι καὶ διάφοροι τοῖσ Χαιρωνεῦσιν ἐμισθώσαντο Ῥωμαϊκὸν συκοφάντην, ὁ δ’ ὥσπερ ἑνὸσ ἀνθρώπου τὸ τῆσ πόλεωσ ὄνομα κατενεγκὼν ἐδίωκε φόνου τῶν ὑπὸ τοῦ Δάμωνοσ ἀνῃρημένων, ἡ δὲ κρίσισ ἦν ἐπὶ τοῦ στρατηγοῦ τῆσ Μακεδονίασ οὔπω γὰρ εἰσ τὴν Ἑλλάδα Ῥωμαῖοι στρατηγοὺσ διεπέμποντο, οἱ λέγοντεσ ὑπὲρ τῆσ πόλεωσ ἐπεκαλοῦντο τὴν Λουκούλλου μαρτυρίαν, γράψαντοσ δὲ τοῦ στρατηγοῦ πρὸσ Λούκουλλον ἐκεῖνοσ ἐμαρτύρησε τἀληθῆ, καὶ τὴν δίκην οὕτωσ ἀπέφυγεν ἡ πόλισ κινδυνεύουσα περὶ τῶν μεγίστων. ἐκεῖνοι μὲν οὖν οἱ τότε σωθέντεσ εἰκόνα τοῦ Λουκούλλου λιθίνην ἐν ἀγορᾷ παρὰ τὸν Διόνυσον ἀνέστησαν, ἡμεῖσ δ’, εἰ καὶ πολλαῖσ ἡλικίαισ λειπόμεθα, τὴν μὲν χάριν οἰόμεθα διατείνειν καὶ πρὸσ ἡμᾶσ τοὺσ νῦν ὄντασ, εἰκόνα δὲ πολὺ καλλίονα νομίζοντεσ εἶναι τῆσ τὸ σῶμα καὶ τὸ πρόσωπον ἀπομιμουμένησ τὴν τὸ ἦθοσ καὶ τὸν τρόπον ἐμφανίζουσαν, ἀναληψόμεθα τῇ γραφῇ τῶν παραλλήλων βίων τὰσ πράξεισ τοῦ ἀνδρόσ, τἀληθῆ διεξιόντεσ.

ἀρκεῖ γὰρ ἡ τῆσ μνήμησ χάρισ·

ἀληθοῦσ δὲ μαρτυρίασ οὐδ’ ἂν αὐτὸσ ἐκεῖνοσ ἠξίωσε μισθὸν λαβεῖν ψευδῆ καὶ πεπλασμένην ὑπὲρ αὐτοῦ διήγησιν. ὥσπερ γὰρ τοὺσ τὰ καλὰ καὶ πολλὴν ἔχοντα χάριν εἴδη ζῳγραφοῦντασ, ἂν προσῇ τι μικρὸν αὐτοῖσ δυσχερέσ, ἀξιοῦμεν μήτε παραλιπεῖν τοῦτο τελέωσ μήτε ἐξακριβοῦν·

τὸ μὲν γὰρ αἰσχράν, τὸ δ’ ἀνομοίαν παρέχεται τὴν ὄψιν· οὕτωσ, ἐπεὶ χαλεπόν ἐστι, μᾶλλον δ’ ἴσωσ ἀμήχανον, ἀμεμφῆ καὶ καθαρὸν ἀνδρὸσ ἐπιδεῖξαι βίον, ἐν τοῖσ καλοῖσ ἀναπληρωτέον ὥσπερ ὁμοιότητα τὴν ἀλήθειαν. τὰσ δ’ ἐκ πάθουσ τινὸσ ἢ πολιτικῆσ ἀνάγκησ ἐπιτρεχούσασ ταῖσ πράξεσιν ἁμαρτίασ καὶ κῆρασ ἐλλείμματα μᾶλλον ἀρετῆσ τινοσ ἢ κακίασ πονηρεύματα νομίζοντασ οὐ δεῖ πάνυ προθύμωσ ἐναποσημαίνειν τῇ ἱστορίᾳ καὶ περιττῶσ, ἀλλ’ ὥσπερ αἰδουμένουσ ὑπὲρ τῆσ ἀνθρωπίνησ φύσεωσ, εἰ καλὸν οὐδὲν εἰλικρινὲσ οὐδ’ ἀναμφισβήτητον εἰσ ἀρετὴν ἦθοσ γεγονὸσ ἀποδίδωσιν.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION