Plato, Euthyphro, Apology, Crito, Phaedo, Φαίδων 439:

(플라톤, Euthyphro, Apology, Crito, Phaedo, Φαίδων 439:)

ἐννοεῖσ οὖν, ἔφη, ἐπειδὰν ἀποθάνῃ ὁ ἄνθρωποσ, τὸ μὲν ὁρατὸν αὐτοῦ, τὸ σῶμα, καὶ ἐν ὁρατῷ κείμενον, ὃ δὴ νεκρὸν καλοῦμεν, ᾧ προσήκει διαλύεσθαι καὶ διαπίπτειν καὶ διαπνεῖσθαι, οὐκ εὐθὺσ τούτων οὐδὲν πέπονθεν, ἀλλ’ ἐπιεικῶσ συχνὸν ἐπιμένει χρόνον, ἐὰν μέν τισ καὶ χαριέντωσ ἔχων τὸ σῶμα τελευτήσῃ καὶ ἐν τοιαύτῃ ὡρ́ᾳ, καὶ πάνυ μάλα· συμπεσὸν γὰρ τὸ σῶμα καὶ ταριχευθέν, ὥσπερ οἱ ἐν Αἰγύπτῳ ταριχευθέντεσ, ὀλίγου ὅλον μένει ἀμήχανον ὅσον χρόνον, ἔνια δὲ μέρη τοῦ σώματοσ, καὶ ἂν σαπῇ, ὀστᾶ τε καὶ νεῦρα καὶ τὰ τοιαῦτα πάντα, ὅμωσ ὡσ ἔποσ εἰπεῖν ἀθάνατά ἐστιν·

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION