Plato, Euthyphro, Apology, Crito, Phaedo, Φαίδων 145:

τῷ ὄντι ἄρα, ἔφη, ὦ Σιμμία, οἱ ὀρθῶσ φιλοσοφοῦντεσ ἀποθνῄσκειν μελετῶσι, καὶ τὸ τεθνάναι ἥκιστα αὐτοῖσ ἀνθρώπων φοβερόν. ἐκ τῶνδε δὲ σκόπει. εἰ γὰρ διαβέβληνται μὲν πανταχῇ τῷ σώματι, αὐτὴν δὲ καθ’ αὑτὴν ἐπιθυμοῦσι τὴν ψυχὴν ἔχειν, τούτου δὲ γιγνομένου εἰ φοβοῖντο καὶ ἀγανακτοῖεν, οὐ πολλὴ ἂν ἀλογία εἰή, εἰ μὴ ἅσμενοι ἐκεῖσε ἰοιέν, οἷ ἀφικομένοισ ἐλπίσ ἐστιν οὗ διὰ βίου ἤρων τυχεῖν ‐ ἤρων δὲ φρονήσεωσ ‐ ᾧ τε διεβέβληντο, τούτου ἀπηλλάχθαι συνόντοσ αὐτοῖσ;