Plato, Euthyphro, Apology, Crito, Phaedo, Φαίδων 127:

(플라톤, Euthyphro, Apology, Crito, Phaedo, Φαίδων 127:)

καὶ τότε, ὡσ ἐοίκεν, ἡμῖν ἔσται οὗ ἐπιθυμοῦμέν τε καί φαμεν ἐρασταὶ εἶναι, φρονήσεωσ, ἐπειδὰν τελευτήσωμεν, ὡσ ὁ λόγοσ σημαίνει, ζῶσιν δὲ οὔ. εἰ γὰρ μὴ οἱο͂́ν τε μετὰ τοῦ σώματοσ μηδὲν καθαρῶσ γνῶναι, δυοῖν θάτερον, ἢ οὐδαμοῦ ἔστιν κτήσασθαι τὸ εἰδέναι ἢ τελευτήσασιν· τότε γὰρ αὐτὴ καθ’ αὑτὴν ἡ ψυχὴ ἔσται χωρὶσ τοῦ σώματοσ, πρότερον δ’ οὔ. καὶ ἐν ᾧ ἂν ζῶμεν, οὕτωσ, ὡσ ἐοίκεν, ἐγγυτάτω ἐσόμεθα τοῦ εἰδέναι, ἐὰν ὅτι μάλιστα μηδὲν ὁμιλῶμεν τῷ σώματι μηδὲ κοινωνῶμεν, ὅτι μὴ πᾶσα ἀνάγκη, μηδὲ ἀναπιμπλώμεθα τῆσ τούτου φύσεωσ, ἀλλὰ καθαρεύωμεν ἀπ’ αὐτοῦ, ἑώσ ἂν ὁ θεὸσ αὐτὸσ ἀπολύσῃ ἡμᾶσ·

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION