Plato, Alcibiades 1, Alcibiades 2, Hipparchus, Lovers, Theages, Charmides, Laches, Lysis, Λύσις 190:

(플라톤, Alcibiades 1, Alcibiades 2, Hipparchus, Lovers, Theages, Charmides, Laches, Lysis, Λύσις 190:)

εἰ τριῶν ὄντων ὧν νυνδὴ ἐλέγομεν, ἀγαθοῦ καὶ κακοῦ καὶ μήτε ἀγαθοῦ μήτε κακοῦ, τὰ δύο λειφθείη, τὸ δὲ κακὸν ἐκποδὼν ἀπέλθοι καὶ μηδενὸσ ἐφάπτοιτο μήτε σώματοσ μήτε ψυχῆσ μήτε τῶν ἄλλων, ἃ δή φαμεν αὐτὰ καθ’ αὑτὰ οὔτε κακὰ εἶναι οὔτε ἀγαθά, ἆρα τότε οὐδὲν ἂν ἡμῖν χρήσιμον εἰή τὸ ἀγαθόν, ἀλλ’ ἄχρηστον ἂν γεγονὸσ εἰή; εἰ γὰρ μηδὲν ἡμᾶσ ἔτι βλάπτοι, οὐδὲν ἂν οὐδεμιᾶσ ὠφελίασ δεοίμεθα, καὶ οὕτω δὴ ἂν τότε γένοιτο κατάδηλον ὅτι διὰ τὸ κακὸν τἀγαθὸν ἠγαπῶμεν καὶ ἐφιλοῦμεν, ὡσ φάρμακον ὂν τοῦ κακοῦ τὸ ἀγαθόν, τὸ δὲ κακὸν νόσημα·

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION