Plato, Alcibiades 1, Alcibiades 2, Hipparchus, Lovers, Theages, Charmides, Laches, Lysis, Λύσις 167:

(플라톤, Alcibiades 1, Alcibiades 2, Hipparchus, Lovers, Theages, Charmides, Laches, Lysis, Λύσις 167:)

τοῦτο τοίνυν ἐρωτῶ νῦν δή, εἰ ᾧ ἄν τι παρῇ, τοιοῦτον ἔσται τὸ ἔχον οἱο͂ν τὸ παρόν· ἢ ἐὰν μὲν κατά τινα τρόπον παρῇ, ἔσται, ἐὰν δὲ μή, οὔ; οὕτω μᾶλλον, ἔφη. καὶ τὸ μήτε κακὸν ἄρα μήτ’ ἀγαθὸν ἐνίοτε κακοῦ παρόντοσ οὔπω κακόν ἐστιν, ἔστιν δ’ ὅτε ἤδη τὸ τοιοῦτον γέγονεν. πάνυ γε. οὐκοῦν ὅταν μήπω κακὸν ᾖ κακοῦ παρόντοσ, αὕτη μὲν ἡ παρουσία ἀγαθοῦ αὐτὸ ποιεῖ ἐπιθυμεῖν· ἡ δὲ κακὸν ποιοῦσα ἀποστερεῖ αὐτὸ τῆσ τε ἐπιθυμίασ ἅμα καὶ τῆσ φιλίασ τοῦ ἀγαθοῦ. οὐ γὰρ ἔτι ἐστὶν οὔτε κακὸν οὔτε ἀγαθόν, ἀλλὰ κακόν·

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION