Plato, Alcibiades 1, Alcibiades 2, Hipparchus, Lovers, Theages, Charmides, Laches, Lysis, Λύσις 155:

καὶ μέντοι, ὦ ἑταῖρε, καὶ κομψὸσ ἐδόκει εἶναι ταῦτα λέγων· εὖ γὰρ ἔλεγεν. ὑμῖν δέ, ἦν δ’ ἐγώ, πῶσ δοκεῖ λέγειν; εὖ γε, ἔφη ὁ Μενέξενοσ, ὥσ γε οὑτωσὶ ἀκοῦσαι. φῶμεν ἄρα τὸ ἐναντίον τῷ ἐναντίῳ μάλιστα φίλον εἶναι; πάνυ γε. εἰε͂ν, ἦν δ’ ἐγώ· οὐκ ἀλλόκοτον, ὦ Μενέξενε; καὶ ἡμῖν εὐθὺσ ἅσμενοι ἐπιπηδήσονται οὗτοι οἱ πάσσοφοι ἄνδρεσ, οἱ ἀντιλογικοί, καὶ ἐρήσονται εἰ οὐκ ἐναντιώτατον ἔχθρα φιλίᾳ;