Plato, Alcibiades 1, Alcibiades 2, Hipparchus, Lovers, Theages, Charmides, Laches, Lysis, Λάχης 120:

πάνυ μὲν οὖν. ἔχε δή. ταῦτα μὲν γὰρ ὁμολογοῦμεν, περὶ δὲ τῶν δεινῶν καὶ θαρραλέων σκεψώμεθα, ὅπωσ μὴ σὺ μὲν ἄλλ’ ἄττα ἡγῇ, ἡμεῖσ δὲ ἄλλα. ἃ μὲν οὖν ἡμεῖσ ἡγούμεθα, φράσομέν σοι· σὺ δὲ ἂν μὴ ὁμολογῇσ, διδάξεισ. ἡγούμεθα δ’ ἡμεῖσ δεινὰ μὲν εἶναι ἃ καὶ δέοσ παρέχει, θαρραλέα δὲ ἃ μὴ δέοσ παρέχει ‐ δέοσ δὲ παρέχει οὐ τὰ γεγονότα οὐδὲ τὰ παρόντα τῶν κακῶν, ἀλλὰ τὰ προσδοκώμενα· δέοσ γὰρ εἶναι προσδοκίαν μέλλοντοσ κακοῦ ‐ ἢ οὐχ οὕτω καὶ συνδοκεῖ, ὦ Λάχησ;