Plato, Alcibiades 1, Alcibiades 2, Hipparchus, Lovers, Theages, Charmides, Laches, Lysis, Λάχης 117:

πρέπει μέν που, ὦ μακάριε, τῶν μεγίστων προστατοῦντι μεγίστησ φρονήσεωσ μετέχειν· δοκεῖ δέ μοι Νικίασ ἄξιοσ εἶναι ἐπισκέψεωσ, ὅποι ποτὲ βλέπων τοὔνομα τοῦτο τίθησι τὴν ἀνδρείαν. αὐτὸσ τοίνυν σκόπει, ὦ Σώκρατεσ. τοῦτο μέλλω ποιεῖν, ὦ ἄριστε· μὴ μέντοι οἰού με ἀφήσειν σε τῆσ κοινωνίασ τοῦ λόγου, ἀλλὰ πρόσεχε τὸν νοῦν καὶ συσκόπει τὰ λεγόμενα. ταῦτα δὴ ἔστω, εἰ δοκεῖ χρῆναι. ἀλλὰ δοκεῖ. σὺ δέ, Νικία, λέγε ἡμῖν πάλιν ἐξ ἀρχῆσ·