Plato, Alcibiades 1, Alcibiades 2, Hipparchus, Lovers, Theages, Charmides, Laches, Lysis, Λάχης 97:

βούλομαι· πῶσ γὰρ οὔ; ἴθι δή, ὦ Νικία, ἀνδράσι φίλοισ χειμαζομένοισ ἐν λόγῳ καὶ ἀποροῦσιν βοήθησον, εἴ τινα ἔχεισ δύναμιν. τὰ μὲν γὰρ δὴ ἡμέτερα ὁρᾷσ ὡσ ἄπορα· σὺ δ’ εἰπὼν ὅτι ἡγῇ ἀνδρείαν εἶναι, ἡμᾶσ τε τῆσ ἀπορίασ ἔκλυσαι καὶ αὐτὸσ ἃ νοεῖσ τῷ λόγῳ βεβαίωσαι. δοκεῖτε τοίνυν μοι πάλαι οὐ καλῶσ, ὦ Σώκρατεσ, ὁρίζεσθαι τὴν ἀνδρείαν· ὃ γὰρ ἐγὼ σοῦ ἤδη καλῶσ λέγοντοσ ἀκήκοα, τούτῳ οὐ χρῆσθε. ποίῳ δή, ὦ Νικία;