Lucian, ψευδοσοφιστὴσ ἢ σολοικιστήσ. 7:

(루키아노스, ψευδοσοφιστὴσ ἢ σολοικιστήσ. 7:)

ἀττικίζοντοσ δέ τινοσ καὶ τεθνήξει εἰπόντοσ ἐπὶ τοῦ τρίτου, Βέλτιον, ἔφη, καὶ ἐνταῦθα μὴ ἀττικίζειν καταρώμενον. καὶ πρὸσ τὸν εἰπόντα δὲ στοχάζομαι αὐτοῦ ἐπὶ τοῦ φείδομαι αὐτοῦ, Μή τι, ἔφη, διήμαρτεσ βαλών; ἀφιστᾶν δέ τινοσ εἰπόντοσ καὶ ἑτέρου ἀφιστάνειν, Ἄμφω μέν, ἔφη, οὐκ οἶδα. πρὸσ δὲ τὸν λέγοντα πλὴτ εἰ μή, Ταῦτα, ἔφη, διπλᾶ χαρίζῃ. καὶ χρᾶσθαι δέ τινοσ εἰπόντοσ, Ψευδαττικόν, κόν, ἔφη, τὸ ῥῆμα. τῷ δὲ λέγοντι ἔκτοτε, Καλόν, ἔφη, τὸ εἰπεῖν ἐκπέρυσι, ὁ γὰρ Πλάτων ἐσ τότε λέγει. τῷ δὲ ἰδού ἐπὶ τοῦ ἰδέ χρωμένου τινόσ, Ἕτερα ἀνθ̓ ἑτέρων, ἔφη, σημαίνεισ. ἀντιλαμβάνομαι δὲ ἐπὶ τοῦ συνίημι λέγοντόσ τινοσ, θαυμάζειν ἔφη πῶσ ἀντιποιούμενοσ τοῦ λέγοντοσ φὴσ μὴ ἀντιποιεῖσθαι. βράδιον δέ τινοσ εἰπόντοσ, Οὐκ ἔστιν, ἔφη, ὅμοιον τῷ τάχιον. βαρεῖν δέ τινοσ εἰπόντοσ, Οὐκ ἔστιν, ἔφη, τὸ βαρύνειν, ὡσ νενόμικασ. λέλογχα δὲ τὸ τὸ εἴληχα λέγοντοσ, Ὀλίγον, ἔφη, καὶ παῤ οἷσ ἁμαρτάνεται. ἵπτασθαι δὲ ἐπὶ τοῦ πέτεσθαι πολλῶν λεγόντων, Ὅτι μὲν ἀπὸ τῆσ πτήσεωσ τὸ ὄνομα, σαφῶσ ἴσμεν. περιστερὸν δέ τινοσ εἰπόντοσ ὡσ δὴ Ἀττικόν, Καὶ τὸν φάττον ἐροῦμεν, ἔφη. φακὸν δέ τινοσ εἰπόντοσ ἐδηδοκέναι, Καὶ πῶσ ἄν, ἔφη, φακόν τισ φάγοι; ταῦτα μὲν τὰ Σωκράτεια.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION