Lucian, Scytha 11:

(루키아노스, Scytha 11:)

Τοῦτο μέν, ἔφη ὁ Τόξαρισ, ἥκιστα ἐρωτικὸν εἴρηκασ, ἐπὶ τὰσ θύρασ αὐτὰσ ἐλθόντα οἴχεσθαι ἀπιόντα. πλὴν ἀλλὰ θάρρει· οὐ γαρ ἄν, ὡσ φήσ, ἀπέλθοισ οὐδ̓ ἂν ἀφείη σε ῥᾳδίωσ ἡ πόλισ· οὐχ οὕτωσ ὀλίγα τὰ θέλγητρα ἔχει πρὸσ τοὺσ ξένουσ, ἀλλὰ μάλα ἐπιλήψεταί σου, ὡσ μήτε γυναικὸσ ἔτι μήτε παίδων, εἴ σοι ἤδη εἰσί, μεμνῆσθαι. ὡσ δ̓ ἂν τάχιστα πᾶσαν ἴδοισ τὴν πόλιν τῶν Ἀθηνῶν, μᾶλλον δὲ τὴν Ελλάδα ὅλην καὶ τὰ Ἑλλήνων καλά, ἐγὼ ὑποθήσομαί σοι. ἔστι σοφὸσ ἀνὴρ ἐνταῦθα, ἐπιχώριοσ μέν, ἀποδημήσασ δὲ μάλα πολλὰ ἔσ τε Ἀσίαν καὶ ἐσ Αἴγυπτον καὶ τοῖσ ἀρίστοισ τῶν ἀνθρώπων συγγενόμενοσ, τὰ ἄλλα οὐ τῶν πλουσίων, ἀλλὰ καὶ κομιδῇ πένησ· ὄψει γέροντα οὕτω δημοτικῶσ ἐσταλμένον. πλὴν διά γε τὴν σοφίαν καὶ τὴν ἄλλην ἀρετὴν πάνυ τιμῶσιν αὐτόν, ὥστε καὶ νομοθέτῃ χρῶνται πρὸσ τὴν πολιτείαν καὶ ἀξιοῦσι κατὰ τὰ ἐκείνου προστάγματα βιοῦν. εἰ τοῦτον φίλον κτήσαιο καὶ μάθοισ οἱο͂σ ἀνήρ ἐστι, πᾶσαν νόμιζε τὴν Ἑλλάδα ἐν αὐτῷ ἔχειν καὶ τὸ κεφάλαιον ἤδη ἂν εἰδέναι τῶν τῇδε ἀγαθῶν·

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION