Lucian, Prometheus es in verbis 10:

(루키아노스, Prometheus es in verbis 10:)

τὴν κάμηλον καὶ τὸν ἡμίλευκον ἄνθρωπον, και ᾤετο εκπλήξειν τῷ θεάματι. οἱ δὲ πρὸσ μὲν τὴν κάμηλον εφοβήθησαν καὶ ὀλίγου δεῖν ἔφυγον ἀναθορόντεσ, καίτοι χρυσῶ πᾶσα ἐκεκόσμητο καὶ ἁλουργίδι ἐπέστρωτο και ὁ χαλινὸσ ἦν λιθοκόλλητοσ, Δαρείου τινὸσ ἢ Καμβύσου ἢ Κύρου αὐτοῦ κειμήλιον· πρὸσ δὲ τὸν ἄνθρωπον οἱ μεν πολλοὶ ἐγέλων, οἱ δέ τινεσ ὡσ ἐπὶ τέρατι ἐμυσάττοντο· ὥστε ὁ Πτολεμαῖοσ συνεὶσ ὅτι οὐκ εὐδοκιμεῖ ἐπ̓ αὐτοῖσ οὐδὲ θαυμάζεται ὑπὸ τῶν Αἰγυπτίων ἡ καινότησ, ἀλλὰ πρὸ αὐτῆσ τὸ εὔρυθμον καὶ τὸ εὔμορφον κρίνουσι, μετέστησεν αὐτὰ καὶ τὸν ἄνθρωπον οὐκέτι διὰ τιμῆσ ἦγεν ὡσ πρὸ τοῦ·

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION