Lucian, Λυκῖνοσ, Τιμόλαοσ, Σάμιπποσ, Ἀδείμαντος 60:

(루키아노스, Λυκῖνοσ, Τιμόλαοσ, Σάμιπποσ, Ἀδείμαντος 60:)

Ἀλλ̓ ἐγὼ μέν φημι δεῖν ὑμᾶσ τὸ πεζὸν ἀπιέναι τὴν ἐπὶ Κτησιφῶντοσ, ἡμᾶσ δὲ τὸ ἱππικὸν αὐτοῦ μένειν τὴν Βαβυλῶνα διαφυλάξοντασ. Ἀποδειλιᾷσ καὶ σύ, ὦ Ἀδείμαντε, πλησίον τοῦ κινδύνου γενόμενοσ; σοὶ δὲ τί δοκεῖ, ὦ Τιμόλαε; Ἁπάσῃ τῇ στρατιᾷ βαδίζειν ἐπὶ τοὺσ πολεμίουσ, μηδὲ περιμένειν ἔστ̓ ἂν ἄμεινον παρασκευάσωνται πανταχόθεν τῶν συμμάχων προσγενομένων, ἀλλ̓ ἑώσ ἔτι καθ̓ ὁδόν εἰσιν οἱ πολέμιοι, ἐπιχειρῶμεν αὐτοῖσ. Εὖ λέγεισ. σὺ δὲ τί, ὦ Λυκῖνε, δοκιμάζεισ; Ἐγώ σοι φράσω· ἐπειδὴ κεκμήκαμεν συντόνωσ ὁδεύοντεσ, ὁπότε κατῄειμεν ἑώθεν ἐσ τὸν Πειραιᾶ, καὶ νῦν ἤδη τριάκοντά που σταδίουσ προκεχωρήκαμεν καὶ ὁ ἥλιοσ πολύσ, κατὰ μεσημβρίαν γὰρ ἤδη μάλιστα, ἐνταῦθά που ἐπὶ τὰσ ἐλαίασ ἐπὶ τῆσ ἀνατετραμμένησ στήλησ καθίσαντασ ἀναπαύσασθαι, εἶτα οὕτωσ ἀναστάντασ ἀνύειν τὸ λοιπὸν ἐσ τὸ ἄστυ. Ἔτι γὰρ Ἀθήνησιν, ὦ μακάριε, εἶναι δοκεῖσ, ὃσ ἀμφὶ Βαβυλῶνα ἐν τῷ πεδίῳ πρὸ τῶν τειχῶν ἐν τοσούτοισ στρατιώταισ κάθησαι περὶ τοῦ πολέμου διασκοπούμενοσ; Εὖ γε ὑπέμνησασ. ἐγὼ δὲ νήφειν ᾤμην καὶ οὐ παραποφανεῖσθαι τὴν γνώμην.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION