Lucian, Λυκῖνοσ, Τιμόλαοσ, Σάμιπποσ, Ἀδείμαντος 4:

(루키아노스, Λυκῖνοσ, Τιμόλαοσ, Σάμιπποσ, Ἀδείμαντος 4:)

Οἶσθα, ὦ Λυκῖνε, ὅπου ἡμᾶσ ἀπέλιπεν; ὁπότε, οἶμαι, τὸ ὡραῖον ἐκεῖνο μειράκιον ἐκ τῆσ θαλάμησ προῆλθε τὸ τὴν καθαρὰν ὀθόνην ἐνδεδυκόσ, ἀναδεδεμένον εἰσ τοὐπίσω τὴν κόμην ἐπ̓ ἀμφότερα τοῦ μετώπου ἀπηγμένην. εἰ τοίνυν ἐγὼ Ἀδείμαντον οἶδα, οἶμαι, γλαφυρὸν οὕτω θέαμα ἐκεῖνοσ ἰδὼν μακρὰ χαίρειν φράσασ τῷ Αἰγυπτίῳ ναυπηγῷ περιηγουμένῳ το πλοῖον παρέστηκε δακρύων, ὥσπερ εἰώθε· ταχύδακρυσ γὰρ ὁ ἀνὴρ ἐσ τὰ ἐρωτικά. Καὶ μὴν οὐ πάνυ καλόσ, ὦ Σάμιππε, ὁ μειρακίσκοσ ἔδοξέ μοι, ὡσ ἂν καὶ Ἀδείμαντον ἐκπλῆξαι, ᾧ τοσοῦτοι Ἀθήνησι καλοὶ ἕπονται, πάντεσ ἐλεύθεροι, στωμύλοι τὸ φθέγμα, παλαίστρασ ἀποπνέοντεσ, οἷσ καὶ παραδακρῦσαι οὐκ ἀγεννέσ·

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION