Lucian, Herodotus 1:

(루키아노스, Herodotus 1:)

Ἡροδότου εἴθε μὲν καὶ τὰ ἄλλα μιμήσασθαι δυνατὸν ἦν· οὐ πάντα φημὶ ὅσα προσῆν αὐτῷ, ‐ μεῖζον γὰρ εὐχῆσ τοῦτό γε ‐ ἀλλὰ κἂν ἓν ἐκ τῶν ἁπάντων, οἱο͂ν ἢ κάλλοσ τῶν λόγων ἢ ἁρμονίαν αὐτῶν ἢ τὸ οἰκεῖον τῇ Ιὠνίᾳ καὶ προσφυὲσ ἢ τῆσ γνώμησ τὸ περιττὸν ἢ ὅσα μυρία καλὰ ἐκεῖνοσ ἅμα πάντα συλλαβὼν ἔχει πέρα τῆσ εἰσ μίμησιν ἐλπίδοσ·

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION