Lucian, Ἑρμότιμοσ, Λυκῖνος 175:

(루키아노스, Ἑρμότιμοσ, Λυκῖνος 175:)

ἔφη γὰρ ἄνθρωπόν τινα ἐπὶ τῇ ἠϊόνι καθεζόμενον ἐπὶ τὴν κυματωγὴν ἀριθμεῖν τὰ κύματα, σφαλέντα δὲ καὶ ἄχθεσθαι καὶ ἀνιᾶσθαι, ἄχρι δὴ τὴν κερδὼ παραστᾶσαν εἰπεῖν αὐτῷ, Τί, ὦ γενναῖε, ἀνιᾷ τῶν παρελθόντων ἕνεκα, δέον τὰ ἐντεῦθεν ἀρξάμενον ἀριθμεῖν ἀμελήσαντα ἐκείνων; Καὶ σὺ τοίνυν, ἐπείπερ οὕτω σοι δοκεῖ, ἐσ τὸ λοιπὸν ἂν ἄμεινον ποιήσαισ βίον τε κοινὸν ἅπασι βιοῦν ἀξιῶν καὶ συμπολιτεύσῃ τοῖσ πολλοῖσ οὐδὲν ἀλλόκοτον καὶ τετυφωμένον ἐλπίζων, καὶ οὐκ αἰσχυνῇ, ἤνπερ εὖ φρονῇσ, εἰ γέρων ἄνθρωποσ μεταμαθήσῃ καὶ μεταχωρήσεισ πρὸσ τὸ βέλτιον.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION