Lucian, Ἑρμότιμοσ, Λυκῖνος 163:

(루키아노스, Ἑρμότιμοσ, Λυκῖνος 163:)

ἀλλὰ μὴν οὐδ̓ ἐκεῖνό πω κατανενόηκασ, οἶμαι, ὡσ ἡ μὲν ἀρετὴ ἐν ἔργοισ δήπου ἐστίν, οἱο͂ν ἐν τῷ δίκαια πράττειν καὶ σοφὰ καὶ ἀνδρεῖα, ὑμεῖσ δὲ ‐ τὸ δὲ ὑμεῖσ ὅταν εἴπω, τοὺσ ἄκρουσ τῶν φιλοσοφούντων φημί ‐ ἀφέντεσ ταῦτα ζητεῖν καὶ ποιεῖν ῥημάτια δύστηνα μελετᾶτε καὶ συλλογισμοὺσ καὶ ἀπορίασ καὶ τὸ πλεῖστον τοῦ βίου ἐπὶ τούτοισ διατρίβετε, καὶ ὃσ ἂν κρατῇ ἐν αὐτοῖσ, καλλίνικοσ ὑμῖν δοκεῖ· ἀφ̓ ὧν, οἶμαι, καὶ τὸν διδάσκαλον τουτονὶ θαυμάζετε, γέροντα ἄνδρα, ὅτι τοὺσ προσομιλοῦντασ ἐσ ἀπορίαν καθίστησι καὶ οἶδεν ὡσ χρὴ ἐρέσθαι καὶ σοφίσασθαι καὶ πανουργῆσαι καὶ ἐσ ἄφυκτα ἐμβαλεῖν, καὶ τὸν καρπὸν ἀτεχνῶσ ἀφέντεσ ‐ οὗτοσ δὲ ἦν περὶ τὰ ἔργα ‐ περὶ τὸν φλοιὸν ἀσχολεῖσθε τὰ φύλλα καταχέοντεσ ἀλλήλων ἐν ταῖσ ὁμιλίαισ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION