Lucian, Ἑρμότιμοσ, Λυκῖνος 148:

(루키아노스, Ἑρμότιμοσ, Λυκῖνος 148:)

ἀλλὰ σύ, ὦ φιλότησ, μὴ πάθῃσ αὐτὸ πρὸσ ἐμέ, εἴ σε θησαυροὺσ ἀνορύττοντα καὶ πετόμενον καί τινασ ἐννοίασ ὑπερφυεῖσ ἐννοοῦντα καί τινασ ἐλπίδασ ἀνεφίκτουσ ἐλπίζοντα φίλοσ ὢν οὐ περιεῖδον διὰ παντὸσ τοῦ βίου ὀνείρῳ ἡδεῖ μὲν ἴσωσ, ἀτὰρ ὀνείρῳ γε συνόντα, διαναστάντα δὲ ἀξιῶ πράττειν τι τῶν ἀναγκαίων καὶ ὅ σε παραπέμψει ἐσ τὸ λοιπον τοῦ βίου τὰ κοινὰ ταῦτα φρονοῦντα· ἐπεὶ ὅ γε νῦν ἔπραττεσ καὶ ἐπενόεισ, οὐδὲν τῶν Ἱπποκενταύρων καὶ Χιμαιρῶν καὶ Γοργόνων διαφέρει, καὶ ὅσα ἄλλα ὄνειροι καὶ ποιηταὶ καὶ γραφεῖσ ἐλεύθεροι ὄντεσ ἀναπλάττουσιν οὔτε γενόμενα πώποτε οὔτε γενέσθαι δυνάμενα.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION