Lucian, Ἑρμότιμοσ, Λυκῖνος 125:

(루키아노스, Ἑρμότιμοσ, Λυκῖνος 125:)

πρόσει δὴ σὺ ὠνήσασθαι ἐθέλων τῶν σπερμάτων, καὶ ὃσ ἀφελὼν τοῦ πυροῦ, οὗπερ ἦν, ἀνέδωκέ σοι δεῖγμα ἐσ τὴν χεῖρα, ὡσ ἴδοισ, ἆρα οὖν ἔχοισ ἂν εἰπεῖν εἰσ ἐκεῖνο ἀποβλέπων εἰ καὶ οἱ ἐρέβινθοι καθαροὶ καὶ οἱ φακοὶ εὐτακεῖσ καὶ οἱ κύαμοι οὐ διάκενοι; Οὐδαμῶσ. Οὐ τοίνυν οὐδὲ φιλοσοφίαν ἀφ̓ ἑνὸσ ὧν φησει τισ τοῦ πρώτου, μάθοισ ἂν ἅπασαν ὁποία ἐστίν· οὐ γὰρ ἕν τι ἦν ὥσπερ ὁ οἶνοσ, ᾧπερ σὺ αὐτὴν ἀπεικάζεισ ἀξιῶν ὁμοίαν εἶναι τῷ γεύματι, τὸ δὲ ἑτεροῖόν τι ὤφθη οὐ παρέργου τῆσ ἐξετάσεωσ δεόμενον. οἶνον μὲν γὰρ φαῦλον πρίασθαι ἐν δυοῖν ὀβολοῖν ὁ κίνδυνοσ, αὐτὸν δέ τινα ἐν τῷ συρφετῷ παραπολεῖσθαι, ὡσ καὶ αὐτὸσ ἐν ἀρχῇ ἔφησθα, οὐ μικρὸν εἶναι κακόν. ἄλλωσ τε ὁ μὲν ὅλον ἀξιῶν ἐκπιεῖν τὸν πίθον, ὡσ κοτύλην πρίαιτο, ζημιώσαι ἂν τὸν κάπηλον οὕτωσ ἀπίθανα γευόμενοσ, φιλοσοφία δὲ οὐδὲν ἂν τοιοῦτο πάθοι, ἀλλὰ κἂν ὅτι πάμπολλα πίῃσ, οὐδέν τι ἐλάττων ὁ πίθοσ γίγνεται οὐδὲ ζημιώσεται ὁ κάπηλοσ·

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION