Lucian, Ἑρμότιμοσ, Λυκῖνος 120:

(루키아노스, Ἑρμότιμοσ, Λυκῖνος 120:)

Ὡσ ὀλισθηρὸσ εἶ, ὦ Ἑρμότιμε, καὶ διαδιδράσκεισ ἐκ τῶν χειρῶν. πλὴν ἀλλ̓ ὤνησάσ γε· οἰόμενοσ γὰρ ἐκπεφευγέναι ἐσ τὸν αὐτὸν κύρτον ἐμπέπτωκασ. Πῶσ τοῦτ̓ ἔφησ; Ὅτι αὐθομολογούμενον πρᾶγμα λαβὼν καὶ γνώριμον ἅπασι τὸν οἶνον εἰκάζεισ αὐτῷ τὰ ἀνομοιότατα καὶ περὶ ὧν ἀμφισβητοῦσιν ἅπαντεσ ἀφανῶν ὄντων. ὥστε ἔγωγε οὐκ ἔχω εἰπεῖν καθ̓ ὅ τι σοι ὅμοιοσ φιλοσοφία καὶ οἶνοσ, εἰ μὴ ἄρα κατὰ τοῦτο μόνον, ὅτι καὶ οἱ φιλόσοφοι ἀποδίδονται τὰ μαθήματα ὥσπερ οἱ κάπηλοι, κερασάμενοί γε οἱ πολλοὶ καὶ δολώσαντεσ καὶ κακομετροῦντεσ. οὑτωσὶ δὲ ἐπισκοπήσωμεν ὅ τι καὶ λέγεισ· τὸν οἶνον φὴσ τὸν ἐν τῷ πίθῳ ὅλον αὐτὸν αὑτῷ ὅμοιον εἶναι, καὶ μὰ Δί̓ οὐδὲν ἄτοπον· ἀλλὰ καὶ εἴ τισ γεύσαιτο ἀρυσάμενοσ ὀλίγον ὅσον αὐτοῦ, εἴσεσθαι αὐτίκα ὁποῖοσ ἅπασ ὁ πίθοσ ἐστίν, ἀκόλουθον καὶ τοῦτο, καὶ οὐδὲν ἂν ἔγωγέ τι ἀντεῖ πον. ὁρ́α δὴ καὶ τὸ μετὰ τοῦτο· φιλοσοφία καὶ οἱ φιλοσοφοῦντεσ οἱο͂ν ὁ διδάσκαλοσ ὁ σόσ, ἆρα ταὐτὰ πρὸσ ὑμᾶσ λέγει ὁσημέραι καὶ περὶ τῶν αὐτῶν, ἢ ἄλλα ἄλλοτε;

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION