Lucian, Ἑρμότιμοσ, Λυκῖνος 107:

(루키아노스, Ἑρμότιμοσ, Λυκῖνος 107:)

Καὶ ποῦ τοῦτο ἤκουσασ ἐμοῦ λέγοντοσ; ἐγὼ γὰρ οὐχ ὡσ οὐ φιλοσοφητέον φημί, ἀλλ̓ ἐπείπερ φιλοσοφητέον ὁδοί τε πολλαί εἰσιν ἐπὶ φιλοσοφίαν ἑκάστη καὶ ἀρετὴν ἄγειν φάσκουσαι, ἡ δὲ ἀληθὴσ ἐν αὐταῖσ ἄδηλοσ, ἀκριβῆ ποιήσασθαι τὴν διαίρεσιν. ἀδύνατον δέ γε ἡμῖν ἐφαίνετο πολλῶν προτεθέντων ἑλέσθαι τὸ ἄριστον, εἰ μὴ ἐπὶ πάντα ἰοί τισ πειρώμενοσ· εἶτά πωσ μακρὰ ἡ πεῖρα ὤφθη. σὺ δὲ πῶσ ἀξιοῖσ; ‐ αὖθισ γὰρ ἐρήσομαι ‐ ὅτῳ ἂν πρώτῳ ἐντύχῃσ, τούτῳ ἕψῃ καὶ συμφιλοσοφήσεισ, κἀκεῖνοσ ἑρ́μαιον ποιήσεταί σε;

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION