Lucian, Ἑρμότιμοσ, Λυκῖνος 105:

(루키아노스, Ἑρμότιμοσ, Λυκῖνος 105:)

Οὔκ, ἀλλ̓ ὑβριστὴσ ἀεὶ σύ, καὶ οὐκ οἶδ̓ ὅ τι παθὼν μισεῖσ φιλοσοφίαν καὶ ἐσ τοὺσ φιλοσοφοῦντασ ἀποσκώπτεισ. Ὦ Ἑρμότιμε, ἥτισ μὲν ἡ ἀλήθειά ἐστιν ὑμεῖσ ἂν ἄμεινον εἴποιτε οἱ σοφοί, σύ τε καὶ ὁ διδάσκαλοσ· ἐγὼ δὲ τό γε τοσοῦτον οἶδα, ὡσ οὐ πάνυ ἡδεῖά ἐστιν αὐτὴ τοῖσ ἀκούουσιν, ἀλλὰ παρευδοκιμεῖται ὑπὸ τοῦ ψεύδουσ παρὰ πολύ· εὐπροσωπότερον γὰρ ἐκεῖνο καὶ διὰ τοῦτο ἥδιον· ἡ δὲ ἅτε μηδὲν κίβδηλον ἑαυτῇ συνειδυῖα μετὰ παρρησίασ διαλέγεται τοῖσ ἀνθρώποισ, καὶ διὰ τοῦτο ἄχθονται αὐτῇ. ἰδού γέ τοι, καὶ σὺ νῦν ἄχθῃ μοι τἀληθὲσ ἐξευρόντι περὶ τούτων μετὰ σοῦ καὶ δηλώσαντι οἱών ἐρῶμεν ἐγώ τε καὶ σύ, ὡσ οὐ πάνυ ῥᾳδίων· ὥσπερ εἰ ἀνδριάντοσ ἐρῶν ἐτύγχανεσ καὶ ᾤου τεύξεσθαι ὑπολαμβάνων ἄνθρωπον εἶναι, ἐγὼ δὲ κατιδὼν ὡσ λίθοσ ἢ χαλκὸσ εἰή ἐμήνυσα πρόσ σε ὑπ̓ εὐνοίασ ὅτι ἀδυνάτων ἐρᾷσ, καὶ τότε δύσνουν ἐμὲ εἶναι ᾤου ἂν σαυτῷ, διότι σε οὐκ εἰών ἐξαπατᾶσθαι ἀλλόκοτα καὶ ἀνέλπιστα ἐλπίζοντα.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION